plat

Francés

• Etimoloxía: do francés medio plat, do francés antigo plat, do latín vulgar *plattus, do grego antigo πλατύς.

• Pronuncia: /pla/ (AFI)

• Escoitar: «plat» (Ficheiro ─ axuda)

Adxectivo

plat (ms: plat; mpl: plats; fs: plate; fpl: plates)

1. (Xeografía) Chan, chairo.

Substantivo masculino

plat (sg: plat; pl: plats)

1. (Alimentación) Prato.
2. Fonte (prato grande para servir a comida).