pradairo bravo

Galego

• Etimoloxía: composto de pradairo e bravo.

• Pronuncia: [pɾaˈðaj.ɾʊ ˈβɾa.βʊ] (AFI)

Substantivo masculino

pradairo bravo (sg: pradairo común; pl: pradairos bravos)

1. (Botánica) (Acer pseudoplatanus) Árbore caducifolia do xénero Acer, da familia Sapindaceae, antes da antiga familia Aceraceae, común en Galicia, especialmente en solos húmidos.
   • Sinónimos: pradairo, pradairo común, sicómoro.

Traducións

• Ver pradairo común.