prosodia

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo προσῳδία prosōidía, de πρός prós, 'a' e ᾠδή ōidḗ, 'canción'.

• Pronuncia: /pɾo.ˈso.ðja/ (AFI)

Substantivo feminino

prosodia (sg: prosodia; pl: prosodias)

1. (Lingüística) Parte da gramática que trata da correcta acentuación e pronuncia.
   • Exemplo: As primeiras leccións deste manual de gramática céntranse na prosodia.
     
     
2. (Fonética) Estudo dos trazos que afectan a unidades superiores ao fonema.
   • Exemplo: A prosodia ocúpase dos trazos suprasegmentais
     
     .
3. (Fonética) Estudo dos aspectos fónicos que lle afectan á métrica.
   • Exemplo: Analizou con máis detalle o vocabulario ca a prosodia.