stol

Bretón

• Etimoloxía: do latín stola.

Substantivo

stol

1. (Cristianismo) Estola, vestementa litúrxica.

Danés

• Etimoloxía: do nórdico antigo stóll, do protoxermánico *stōlaz.

Substantivo

stol

1. Cadeira, utensilio que serve para sentar.

Inglés antigo

• Etimoloxía: do protoxermánico *stōlaz.

Substantivo

stol

1. Cadeira, utensilio que serve para sentar.

Noruegués

• Etimoloxía: do nórdico antigo stóll, do protoxermánico *stōlaz.

Substantivo

stol

1. Cadeira, utensilio que serve para sentar.

Sueco

• Etimoloxía: do nórdico antigo stóll, do protoxermánico *stōlaz.

• Escoitar: «stol» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

stol

1. Cadeira, utensilio que serve para sentar.