sud

Catalán

• Etimoloxía: do francés sud, do inglés antigo sūþ, do protoxermánico *sunþrą.

• Pronuncia: /ˈsut/ (AFI)

Substantivo masculino

sud

1. (Xeografía) Sur.

Checo

• Pronuncia: /ˈsut/ (AFI)

Substantivo masculino

sud

1. Barril.

Francés

• Etimoloxía: do francés antigo su, sud, do inglés antigo sūþ, do protoxermánico *sunþrą.

• Pronuncia: /syd/ (AFI)

• Escoitar: «sud» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

sud

1. (Xeografía) Sur.

Italiano

• Etimoloxía: do francés sud, do inglés antigo sūþ, do protoxermánico *sunþrą.

• Pronuncia: /ˈsud/ (AFI)

Substantivo masculino

sud

1. (Xeografía) Sur.

Occitano

Substantivo masculino

sud

1. (Xeografía) Sur.

Romanés

• Etimoloxía: do francés sud, do inglés antigo sūþ, do protoxermánico *sunþrą.

Substantivo neutro

sud

1. (Xeografía) Sur.

Termos relacionados

• nord
• est
• vest

Serbocroata

• Etimoloxía: do protoeslavo *sǫdъ

• Pronuncia: /sûːd/ (AFI)

Substantivo masculino

sȗd

1. Tribunal.