sumar

Galego

• Pronuncia: /suˈmaɾ/ (AFI)

Verbo

sumar

1. (Matemáticas) Operación de base do cálculo que consiste en engadir números.

Traducións

• Alemán: addieren ^(de)
• Castelán: sumar ^(es).
• Francés: additionner ^(fr).
• Inglés: add ^(en)
• Portugués: somar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	sumar
Xerundio	sumando
Participio	sumado, sumada, sumados, sumadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	sumo	sumas	suma	sumamos	sumades	suman
	Copretérito	sumaba	sumabas	sumaba	sumabamos	sumabades	sumaban
	Pretérito	sumei	sumaches	sumou	sumamos	sumastes	sumaron
	Antepretérito	sumara	sumaras	sumara	sumaramos	sumarades	sumaran
	Futuro	sumarei	sumarás	sumará	sumaremos	sumaredes	sumarán
	Pospretérito	sumaría	sumarías	sumaría	sumariamos	sumariades	sumarían
Modo Subxuntivo	Presente	sume	sumes	sume	sumemos	sumedes	sumen
	Pretérito	sumase	sumases	sumase	sumásemos	sumásedes	sumasen
	Futuro	sumar	sumares	sumar	sumarmos	sumardes	sumaren
Modo Imperativo	Afirmativo		suma	sume1	sumemos	sumade	sumen1
	Negativo		sumes	sume1	sumemos	sumedes	sumen1
Infinitivo conxugado		sumar	sumares	sumar	sumarmos	sumardes	sumaren

1 Vostede(s)

Castelán

Verbo

sumar

1. (Matemáticas) Sumar.

Islandés

• Etimoloxía: do nórdico antigo sumar, de sumarr, do protoxermánico *sumaraz.

Substantivo

sumar

1. (Tempo) Verán.

Referencias

Taylor, Arnold R. (1990). Icelandic-English, English-Icelandic Dictionary (Hippocrene Concise Dictionary). p. 139. Hippocrene Books. ISBN 9780870528019.