ventre
Galego
Etimoloxía: do galego-portugués ventre, e este do latín ventrem, acusativo de venter, -tris.
Pronuncia: /ˈbɛŋ.tɾe̝/ (AFI)
Substantivo masculino
ventre
(sg: ventre; pl: ventres)
- (Zooloxía) Cavidade do corpo dos animais vertebrados situada entre o tórax e a pelve.
- (Zooloxía) Conxunto das vísceras contidas nesta cavidade.
- (Anatomía) Rexión exterior do corpo que galego ao abdome.
- Parte máis ampla dun recipiente ou dun obxecto.
- (Física) Parte do centro da porción comprendida entre dous nodos dun corpo vibrante onde é máxima a amplitude das oscilacións.
Termos relacionados
alto ventre, baixo ventre, de ventre, constipación de ventre, facer de ventre, res de ventre, sacar o ventre de mal ano, ventre de aluguer,