Abu Bakr al-Baghdadi
Abu Bakr al-Baghadadi, nado en Samarra en 1971 e finado en Barisha o 27 de outubro de 2019,[1] foi un xihadista iraquí, líder do Estado Islámico de Iraq e do Levante que se autoproclamou o 29 de xuño de 2014 califa so o nome de Ibrahim. Buscado polos Estados Unidos como terrorista,[2] a revista Time considerouno en 2013 o terrorista máis poderoso do mundo[3].
  | |
| Nome orixinal | (ar) أبو بكر البغدادي |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | (ar) إبراهيم عواد إبراهيم علي البدري السامرائي 28 de xullo de 1971 Samarra, Iraq, preto do lugar |
| Morte | 27 de outubro de 2019 (48 anos) Barisha, Siria (en)  , preto do lugar |
| Causa da morte | suicidio, ataque aéreo |
| 1º Leader of the Islamic State (en) | |
| 7 de abril de 2013 – 27 de outubro de 2019 – Abu Ibrahim al-Hashimi al-Qurashi (pt) → | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Islam |
| Educación | Universidade de Bagdag - Xaria (2002–2006) |
| Cor do pelo | Pelo negro |
| Actividade | |
| Ocupación | Imán, condottiero, violador (pt) , líder militar, terrorista |
| Período de actividade | 2003 - 2019 |
| Partido político | Estado Islámico |
| Membro de | |
| Movemento | Salafi jihadism (en) |
| Carreira militar | |
| Lealdade | Al Qaida e Estado Islámico |
| Rama militar | Military of the Islamic State (en) |
| Rango militar | Emir |
| Conflito | Guerra civil siria Guerra Civil Iraquiana (pt) Guerra de Iraq intervenção militar na Síria e no Iraque (pt) Anbar clashes (2013–2014) (en) Guerra Civil Líbia (2014-presente) (pt) |
| Cronoloxía | |
| 26 de outubro de 2019 | Operação Kayla Mueller (pt)
|
| Descrito pola fonte | Abu Bakr al-Baghdadi, ISIS Leader Known for His Brutality, Is Dead at 48 (en) |
 | |
Traxectoria
editarNon se coñece moito da súa traxectoria vital, puido ser un imán antes da caída de Saddam Hussein[4] que podería xa estar en conexión con movementos salafistas[5], e segundo información aparecida en webs xihadistas conta cun doutoramento en estudos islámicos dunha universidade de Bagdad[6]. Logo da invasión norteamericana dirixiu pequenos grupos de militantes islamitas contrarios á presenza norteamericana ata que se integrou na organización iraquí de Al Qaida e presidiu o tribunal islámico da cidade de Rawa, preto da fronteira con Siria, onde segundo informacións xornalísticas gañou reputación pola súa brutalidade[7]. Detido polas forzas norteamericanas en 2005 estivo prisioneiro en Camp Bucca durante catro anos[8]. Tras a súa liberación integrouse no Estado Islámico de Iraq, onde tamén estaban os militantes de Al Qaida. Logo da morte do líder da organización, esta anunciou nun comunicado o 16 de maio de 2010 a elección de Abu Bakr como o seu novo dirixente. So o seu liderado, desde o outono de 2010, o grupo multiplicou os seus ataques, tanto contra os cristiáns e os xiítas como contra obxectivos gobernamentais e policiais. Entre os que salienta a toma de reféns o 31 de outubro de 2010, Día de Tódolos Santos, no interior da catedral de Bagdad, o que provocou a morte de 46 persoas.[9]
Notas
editar- ↑ Blitzer, Ron (27 de outubro de 2019). "ISIS leader al-Baghdadi confirmed dead after apparent suicide during U.S. operation: sources". Fox News. Consultado o 27 de outubro de 2019.
- ↑ United States Department of State, ed. (4 de outubro de 2011). "Terrorist Designation of Ibrahim Awwad Ibrahim Ali al-Badri". Arquivado dende o orixinal o 06 de outubro de 2011. Consultado o 8 de outubro de 2011.
- ↑ Time, 16 de decembro de 2013
- ↑ BBC News, ed. (11 de xuño de 2014). "BBC News - Profile: Abu Bakr al-Baghdadi". Consultado o 16 xuño de 2014.
- ↑ "Iraq crisis: the jihadist behind the takeover of Mosul - and how America let him go" The Telegraph, 11 de xuño de 2014
- ↑ "ISIS: The first terror group to build an Islamic state?", CNN, 13 de xuño de 2014
- ↑ "Abu Bakr al-Baghdadi: The Isis chief with the ambition to overtake al-Qaida" The Guardian, 12 de xuño de 2014
- ↑ "How ISIS leader Abu Bakr al-Baghdadi became the world’s most powerful jihadist leader" The Washington Post, 11 de xuño de 2014
- ↑ Bagdad : des chrétiens à nouveau victimes d'attentats Arquivado 12-01-2014 en Wayback Machine. Le Parisien, 10 de novembro de 2010