Alain Delon

Alain Fabien Maurice Marcel Delon, nado en Sceaux (Altos do Sena) o 8 de novembro de 1935 e finado en Douchy (Loiret) o 18 de agosto de 2024, foi un actor francés, icona do cinema europeo das décadas de 1960 e 1970. Desde 1964 é tamén produtor cinematográfico. Gañou o Premio César en 1984. En 1999 pasou a ter a dobre nacionalidade franco-suíza, e foi concecorado coa Lexión de Honra do goberno francés.

Alain Delon

(1961)
Biografía
Nacemento	(fr) Alain Fabien Maurice Marcel Delon 8 de novembro de 1935 Sceaux, Francia
Morte	18 de agosto de 2024 (88 anos) Douchy-Montcorbon, Francia
Causa da morte	Linfoma
Lugar de sepultura	château de la Brûlerie (en) (2024–)
Residencia	Sceaux
Educación	École Jeannine Manuel
Altura	177 cm
Actividade
Campo de traballo	Actuación, Produción de cinema e guión cinematográfico
Lugar de traballo	Francia Suíza
Ocupación	guionista, produtor, cantante, actor, realizador, actor de televisión, actor de cinema, produtor de cinema, director de cinema, actor de teatro, escritor
Período de actividade	1957 - 2012
Xénero artístico	Drama, Ficción detectivesca e suspense
Influencias	Brigitte Bardot
Obra
Obras destacables (1960) Plein soleil (pt) (1960) Rocco e os seus irmáns (1963) O Gatopardo (1967) Le samouraï (pt) (1969) La piscine (pt) (1970) Borsalino (en) (1976) Monsieur Klein (pt)
Familia
Cónxuxe	Nathalie Delon (1964–1969), divorcio
Parella	Rosalie van Breemen (1987–2001) Anne Parillaud (1981–1986) Maddly Bamy (1968–1971) Mireille Darc (1968–1982) Nathalie Delon (1962–1964) Dalida (1962–1962) Nico (1961–1961) Romy Schneider (1958–1963) Michèle Cordoue (1957–1957) Brigitte Auber (1956–1956)
Fillos	Christian Aaron Boulogne  () Nico Anthony Delon  () Nathalie Delon Anouchka Delon  () Rosalie van Breemen Alain-Fabien Delon  () Rosalie van Breemen
Pais	Fabien Delon   e Édith Delon
Irmáns	Jean-François Delon
Premios
(4 de setembro de 2023)  Orde ao Mérito de Ucraína de terceira clase (2019)  Palma de Honor (25 de marzo de 2005)  Oficial da Lexión de Honra (2003)  Commander of the Order of Ouissam Alaouite (en) (1995)  Oso de Ouro (1995)  Honorary Golden Bear (en) (1985)  César de melhor ator (pt) , premiado polo traballo Notre histoire (en) (1985)  Premios César  Comandante da Orde Nacional do Mérito  Comendador das Artes e as Letras  Indochina Campaign commemorative medal (en)
Sinatura
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Delon no Festival de Cannes 2007.

Traxectoria

Trala separación do seu pai e a súa nai cando tiña catro anos, tivo unha infancia difícil, sendo expulsado do colexio católico onde estudaba por mala conduta. Deixou a escola con 14 anos, pasando a traballar na carnizaría do seu medio pai. Con 17 anos entrou no exército como paracaidista, participando na batalla de Diên Biên Phu da guerra de Indochina. Tras regresar da guerra, traballou como estibador no Mercado Central de París.

Era amigo do actor Jean-Claude Brialy e da actriz Brigitte Auber, e no Festival de Cannes de 1956 coñeceu os directores Yves e Marc Allégret. Iniciouse no cinema en 1957 nun cameo en Quand la femme s'en mêle, de Yves Allégret. Consagrouse en 1960 con Plein soleil, de René Clément. Pasou a ser un dos actores fetiche de Luchino Visconti, co que protagonizou Rocco e os seus irmáns, e compartiu protagonismo con Burt Lancaster e Claudia Cardinale en O Gatopardo. Tamén traballou con Antonioni en L'eclisse e con Brigitte Bardot en Les amours célèbres de Michel Boisrond.

Logo desta época, centrouse no cinema francés, con películas como Le samurai de Jean-Pierre Melville, Histoires extraordinaires de Louis Malle e La piscine de Jacques Deray. En 1976 protagoniza Monsieur Klein de Joseph Losey e Le gang. En 1984 traballa en Un amour de Swann, de Volker Schlöndorff.

Iniciouse como produtor, obtendo grande éxito con Borsalino de Jacques Deray, na que aparece xunto a Jean-Paul Belmondo. En 1980 dirixe Pour la peau d'un flic, e en 1983 repite tralas cámaras con Le battant.

En 2023 deuse a coñecer que tiña un linfoma e faleceu na sua casa de Douchy aos 88 anos o 18 de agosto do 2024.