Asexualidade

A asexualidade é unha orientación sexual que describe os individuos que non experimentan atracción sexual ou que non teñen interese ou desexo en practicar o sexo. Ás veces, é considerada como unha carencia de orientación sexual. Un estudo sitúa a asexualidade no 1%.

Triángulo AVEN, representativo da asexualidade.

Bandeira do Orgullo Asexual

Os asexuais son persoas que non senten desexo polo pracer sexual; non senten atracción sexual cara a ningunha persoa que as rodea e non encaixan dentro de ningunha orientación sexual definida porque non é habitual que adoiten namorarse nin teñan parella.

Séntense a gusto en soidade e illándose da xente; con todo amósanse socialmente moi activos e cultivan un gran grupo de amigos que saiban comprendelos e apoialos. Os asexuais tenden a crear unha unión afectiva cara á súa parella (se a teñen), aínda que esta non implique o sexo polo medio. Algúns asexuais ata se involucran sentimentalmente con outras persoas, malia que a barreira de amizade e relación non queda definida moi claramente e pode resultar ambigua.

Debate

Malia que moitas persoas non se senten atraídas por ninguén, pouca xente considérase asexual; porque non é unha orientación recoñecida. Calcúlase que entre o 1 e o 3% da poboación total do planeta é asexual. Habitualmente son tratados como doentes, tolos ou ata que usan esa condición para encubrir a súa presunta homosexualidade. Pese a que existen tratamentos médicos para aumentar o apetito sexual, moitos asexuais rexéitano ao non consideralo un problema nin físico nin psicolóxico.

Hai un gran desacordo sobre se a asexualidade é unha orientación sexual lexítima. Hai quen argumenta que máis ben sería unha forma de desexo sexual inhibido. Tamén se suxeriron outras causas entre as que se inclúen abusos sexuais no pasado, represión sexual (xa sexa esta homosexual, bisexual ou heterosexual), problemas hormonais, sublimación ou non coñecer á persoa axeitada.

Con todo moitos dos que se autodefinen como asexuais negan que tales diagnoses poidan aplicarse a eles; outros argumentan que xa que o súa asexualidade non lles produce ningunha angustia non debería ser vista como unha enfermidade ou unha desorde emocional. Outro razoamento é o de que no pasado dixéronse cousas semellantes sobre a homosexualidade ou a bisexualidade, que hoxe día son consideradas orientacións sexuais lexítimas.

Debido á escasa investigación que existe sobre o tema, hai pouca evidencia que incline a balanza a favor dun ou outro punto de vista.

Investigación

Un estudo realizado en carneiros demostrou que entre un 2% e un 3% dos suxeitos estudados non amosaba ningún interese en axustarse con membros de calquera sexo. Realizouse outro estudo con ratas e xerbos no cal máis dun 12% dos machos non amosaron interese polas femias. Con todo, as súas interaccións cos outros machos non foron medidas, así que o estudo é moi limitado no que ao tema da asexualidade se refire. (Westphal, 2004).

Nun estudo británico que incluía unha pregunta sobre a atracción sexual, un 1% dos enquisados respondeu que nunca se sentira atraído por ningunha outra persoa (Bogaert, 2004). O Kinsey Institute (fundado por Alfred Kinsey) realizou un pequeno estudo sobre o asunto que concluíu que: Os asexuais parecen caracterizarse máis por un escaso desexo e excitación sexual que por niveis baixos de comportamento sexual ou niveis altos de represión sexual. (Prause e Graham, 2002) Ese estudo tamén menciona un conflito con respecto á definición de "asexual": os investigadores atoparon catro definicións distintas na literatura, e indicaron que eran confusas se estas referíanse a asexual como unha orientación.

O sexo non é unha necesidade.

Variacións

Hai diferenzas entre a xente que se define como asexual, principalmente referidas á presenza ou ausencia de apetito sexual ou atracción romántica. Algúns só experimentan unha das dúas, outros as dúas e outros ningunha. Hai desacordo con respecto a cal destas configuracións pode ser descrita xenuinamente como asexual. Mentres que algúns cren que as catro poden ser cualificadas así, outros cren que para ser asexual débese carecer de apetito sexual, atracción romántica ou ambas.

O apetito sexual destes asexuais non está dirixido cara nada, senón que é un impulso de estimulación ou descarga sexual; a excepción ao anterior está nos fetichistas que orientan o seu desexo sexual cara a un fetiche máis que cara a unha persoa, con todo este grupo de xente non se considera xeralmente como asexual (aínda que tecnicamente poidan selo). En calquera caso o nivel do impulso sexual pode oscilar de feble a intenso ou de escasa frecuencia. Algúns asexuais poden experimentar sensacións sexuais, pero non ter desexo de actuar sobre elas, mentres que outros intentan conseguir a descarga sexual mediante o acto sexual.

Respecto dos asexuais que experimentan atracción romántica, esta pode ser dirixida cara a un ou ambos xéneros. Estes asexuais desexan xeralmente relacións románticas (que poden ir de unións informais ao casamento) co seu xénero ou xéneros preferidos, pero a miúdo desexarían que ditas relacións non incluísen actividade sexual. Segundo a súa orientación romántica algúns asexuais defínense a si mesmos como heterosexuais, homosexuais ou bisexuais, isto está relacionado co concepto de orientación afectiva.

Estes asexuais que desexan relacións románticas atópanse nunha postura difícil, xa que a maioría da xente non é asexual. Aínda que estes asexuais sexan capaces de tolerar o ter relacións sexuais cos seus compañeiros non asexuais, estes poden sentirse psicoloxicamente afectados ao ver que son incapaces de resultarlle atractivo/a á súa parella, facendo difícil a existencia dun romance a longo prazo. Respecto dos asexuais que non poden tolerar o sexo terán que elixir entre: chegar a un compromiso coa súa parella para ter certa cantidade de sexo de todos os xeitos, permitir á súa parella ter relacións sexuais con outras persoas, atopar a alguén que estea disposto a ter unha relación sen sexo, comprometerse só con outros asexuais ou ben ficar sós.

David Jay

Algúns asexuais usan un sistema de clasificación desenvolvido (e máis tarde retirado) pola Asexual Visibility and Education Network, unha das maiores comunidades asexuais online, (abreviada como AVEN). Neste sistema, os asexuais divídense en varios tipos A, B, C e D. Un asexual tipo A ten apetito sexual pero ningunha atracción romántica, un tipo B ten atracción romántica pero ningún apetito sexual, un tipo C ten ambos, e un tipo D nin o un nin o outro. Estas categorías non se fixan para ser enteiramente discretas ou fixas, xa que algún tipo pode cambiar ou estar entre a fronteira entre dous tipos. Hai que notar que a propia AVEN xa non usa este sistema por consideralo demasiado estrito, pero hai un número de asexuais que seguen sentindo que é un bo sistema para explicar a súa orientación.

AVEN foi creada por David Jay en 2001. Hoxe ten máis de 104.000 membros.

Asexualidade e relixión

Segundo as crenzas cristiás, aínda que a Biblia non explica nada sobre a súa vida sexual ou privada, os anxos serían asexuais xa que non manterían relacións sexuais.

Noutros credos, os nenos son considerados un agasallo de Deus que non debe ser rexeitado, un medio de propagar a relixión ou ambas cousas; con todo hai que notar que algúns asexuais teñen fillos e que algunhas relixións eloxiaron tanto a asexualidade coma os nenos. Ademais certas crenzas relixiosas predican que a sexualidade é sagrada ou un agasallo divino: por exemplo certas variedades do Tantra que implican o sexo e algunhas novas formas de neopaganismo ou relixiosidade da Nova Era inclúen o concepto de sexualidade sagrada.

En calquera caso, actualmente a asexualidade sofre pouca condena relixiosa.

Véxase tamén

Bibliografía

• Bogaert, Anthony F. (agosto 2004). Asexuality: prevalence and associated factors in a national probability sample Arquivado 08 de febreiro de 2009 en Wayback Machine.. Journal of Sex Research. Consultado o 5 de marzo de 2005.
• Egan, Greg (1995). Distress.
• Prause, Nicole, and Graham. Asexuality: a preliminary investigation. Consultado o 4 de marzo de 2005.
• Westphal, Sylvia Pagan (14 de outubro de 2004). Glad to be asexual. New Scientist.
• Bogaert, Anthony F. (2012). Understanding Asexuality (en inglés). Rowman & Littlefield. p. 192. ISBN 9781442200999. 
• Decker, Julie Sondra (2014). The Invisible Orientation: An Introduction to Asexuality (en inglés). Carrel Books. p. 240. ISBN 9781631440021. 

Outros artigos

• Orientación sexual
• Celibato
• Abstinencia sexual

Ligazóns externas

• Asexual Visibility and Education Network. (en inglés)
• Red de Visibilidad y Educación Asexual en Español Arquivado 22 de abril de 2009 en Wayback Machine.. (en castelán)
• Feature: Glad to be asexual New Scientist, (14 de outubro de 2004). (en inglés)
• No sex please, we're asexual. The Guardian, (14 de outubro de 2004). (en inglés)
• Study: One in 100 adults asexual. CNN, (14 de outubro de 2004). (en inglés)
• Young, Attractive, and Totally Not Into Having Sex. Wired, (18 de febreiro de 2015). (en inglés)
• Asexual and Happy. The New York Times, (2 de xullo de 2015). (en inglés)
• Asexuality: a distinct and valid sexual orientation. VCH Research Institute, (6 de outubro de 2016). (en inglés)
• What is it really like to date as an asexual?. Elle (India), (15 de febreiro de 2017). (en inglés)
• Love But No Sex: What It's Like Being a 23-Year-Old Asexual Woman. The Quint, (28 de decembro de 2017). (en inglés)
• Asexuality Studies. Dr Mark Carrigan. (en inglés)