Autódromo Hermanos Rodríguez

Autódromo Hermanos Rodríguez

Plano do Circuíto

Datos
Carreiras	FIA Fórmula 1 Gran Premio de México (1962–1970, 1986–1992, 2015–) FIA World Sportscar Championship Trofeo México (430 km) (1989–1991) CART/Champ Car World Series Gran Premio de México (1980–1981, 2002–2007) NASCAR Xfinity Series Corona México 200 (2005–2008) Grand Am Rolex Sports Car Series Cidade de México 400k (2005–2008) A1 Grand Prix (2007–2008) NASCAR Toyota Series (2004–presente) FIA Formula E Championship Cidade de México ePrix (2016–) FIA World Endurance Championship (2016–)
Localización	Cidade de México, México
Lonxitude	4´304 km.^[1]
Curvas	17
Volta rápida (2017)	1:18.785
Piloto récord	Sebastian Vettel
Escudería récord	Ferrari
Coordenadas

Vista do Circuíto

O Autódromo Hermanos Rodríguez é un autódromo de 4.304 m situado en Cidade de México, México e nomeado así en honra a dous grandes pilotos mexicanos, os irmáns Ricardo e Pedro Rodríguez de la Vega, quen morreron a temperá idade. Construído nun complexo deportivo en 1959, o circuíto albergou en 1962 o seu primeiro Gran Premio de México de Fórmula 1, evento non puntuable nesa tempada. Ricardo Rodríguez morreu ese ano nesa carreira ao tratar de cualificar un Lotus de Rob Walker. O irmán de Ricardo Pedro tamén perdeu a vida ao volante nove anos máis tarde. En 1963, pasou a ser unha sede regular do calendario da Fórmula 1 ata 1970.

O circuíto atópase dentro do parque público da Ciudad Deportiva de La Magdalena Mixiuhca no sueste de Cidade de México. O circuíto é propiedade do Goberno da Cidade, pero é operado baixo concesión pola Corporación Interamericana de Entretenimiento (CIE) a través de OCESA, unha das subsidiarias de CIE. CIE tamén organiza as carreiras da NASCAR e o Desafío Coron neste circuíto e aluga os circuítos para outros eventos, incluíndo organizadores de carreiras, clubs de automóbiles e afeccionados, os alugueiros son discutidos debido aos seus desproporcionados prezos en comparación con outras pistas de F1.

Características

Capacidade: 100 000 espectadores
Lonxitude do circuíto: 4,304 quilómetros.
Lonxitude da carreira de Fórmula 1: 71 voltas = 305,584 quilómetros. 17 curvas en total.
Aceleración a fondo: 54% do tempo de volta.
Consumo de combustible: 1,41 kg por volta.
Cambio de marchas por volta: 47
Marca volta: 1:20.521 (Nico Rosberg, Mercedes, 2015, FIA Fórmula 1)

Historia

Construído nun parque público en 1962, o circuíto albergou o seu primeiro Gran Premio de Fórmula 1 o mesmo ano, como unha carreira fóra de campionato. Ao ano seguinte o Gran Premio de México converteuse nunha carreira do Campionato Mundial. O circuíto mantívose como parte do calendario da F1 ata 1970, cando o amoreamento dos espectadores provocaron condicións inseguras. Cando a pista volveu abrir en 1986, o circuíto presentou un novo complexo de boxes, así como unha maior seguridade a seu redor. En 2001 CIE e Forsythe Racing encargaron a D3 Motorsport Development a modernización do circuíto. Fíxose un completo redeseño e actualización do circuíto.

En maio de 2012 anunciouse que o circuíto sería novamente anfitrión do Gran Premio de México a partir de 2013, nun contrato de cinco anos que ía substituír o Gran Premio de Europa disputado en Valencia,^[2] pero isto non sucedeu. O Gran Premio de México apareceu como a décimo novena carreira do calendario provisional para a tempada 2014,^[3] pero non estaba no calendario final. O Gran Premio de México incluíuse no calendario 2015 de Fórmula Un publicado pola FIA o 3 de decembro de 2014, facendo o seu regreso coa carreira celebrada o 1 de novembro de 2015.^[4]

Champ Car

Trazado do Gran Premio 1986–2001.

O circuíto orixinal en Magdalena Mixhuca usado en 1962–1970.

Trazado da Fórmula E, baseado nos deseños da pista oval e dos circuítos modernos

Os coches cortan a Peraltada e pasan a través do estadio de baseball Foro Sol.

Actualmente recibe á Champ Car (antes CART) e foi a última carreira da tempada durante os últimos 4 anos. O circuíto sufriu diversas modificacións nesta categoría. Ata o Gran Premio de 2005 o circuíto atravesaba pola metade o Foro Sol, cortando pola metade a famosa curva peraltada. A partir do 2006 utilizouse novamente toda a peraltada.

Nascar Busch Series

Ademais de recibir á Champ Car, desde o 2005 correuse a categoría Busch Series e onde tamén se fixeron modificacións á pista, como unha chicana ao final da recta principal para que os autos entrasen a moderada velocidade á primeira curva. Tamén as curvas da recta traseira, a zona coñecida como "estadio", foi recortada. En todas as edicións utilizouse a curva peraltada, sen pasar polo Foro Sol.

A1GP

Tamén se correu no 2007 a A1GP, a categoría de competencia de nacións, que na súa anterior edición tivera lugar no Parque Fundidora de Monterrey.

Outros eventos

Durante cada fin de semana de eventos da Champ Car, Nascar e A1GP córrense outras categorías secundarias que forman parte da atracción. Unha delas e a máis importante, e que se correu en varias edicións é a Grand Am Series que corre con dous tipos de autos á vez: prototipos e turismo. Na edición de 2006 Luís "Chapulín" Díaz xunto con Scott Pruett gañaron a carreira, converténdose o primeiro mexicano (Díaz) en gañar no Autódromo da capital. De igual forma realízanse eventos de diversas índoles dentro do trazado da Magdalena Mixhuca.

Marcas de volta

Voltas rápidas no Autódromo Hermanos Rodríguez (Configuración baixo condicións de carreira).

Configuración do circuíto	Evento	Clase	Tempo	Piloto	Coche/moto
Circuíto F1 Grand Prix circuit (2015–presente)	Gran Premio de México de 2015	F1	1:20.521	Nico Rosberg	Mercedes F1 W06 Hybrid
Circuíto F1 Grand Prix (1986–2001)	Gran Premio de México de 1991	F1	1:16.788	Nigel Mansell	Williams FW14
Circuíto F1 Grand Prix circuit (1962–1979)	Gran Premio de México de 1969	F1	1:43.05	Jacky Ickx	Brabham BT26A

Voltas rápidas absolutas

Configuración do circuíto	Evento	Clase	Tempo	Piloto	Coche/moto
Circuíto F1 Grand Prix (2015–presente)	Gran Premio de México de 2016	F1	1:18.704	Lewis Hamilton	Mercedes F1 W07 Hybrid
Circuíto F1 Grand Prix (1986–2001)	Gran Premio de México de 1992	F1	1:16.346	Nigel Mansell	Williams FW14B

O circuíto do Gran Premio

Grand-Am Rolex Series facendo un bypass desde a curva 4 ata a curva 8

Deseñado como a súa tese polo estudante Óscar Fernández en 1953,^[5] o circuíto ten unha altitude de 2.238 m o aire enrarecido causa dificultades tanto para os pilotos como para os seus coches.^{[Cómpre referencia]} Tamén reduce os niveis de resistencia aerodinámica que experimentan os coches, o que significa que se poden usar configuracións de maior carga aerodinámica con menos impacto na velocidade en liña recta.^[6]

O circuíto ten unha curva final extremadamente rápida (a Peraltada, curva 17) antes da longa recta de saída/meta, e así a algúns lembralles a Monza, con todo, a diferenza da curva Parabolica de Monza, a curva Peraltada está lixeiramente inclinada, permitindo aínda máis velocidade na curva. Foi nesta curva onde se estrelou o mozo Rodríguez, por falla de suspensión. Despois do último Gran Premio de México de F1 en 1992, construíuse un estadio de béisbol chamado "Foro" na parte interna desta curva. Cando a serie Champ Car comezou a usar a pista en 2002, a curva Peraltada foi parcialmente evitada por unha serie de curvas pechadas que entraban e saían do Foro, volvendo entrar na Peraltada a metade do camiño.

Despois da Peraltada chega a longa recta principal de 1,2 km. Durante a era orixinal do turbo na Fórmula Un, os coches máis rápidos marcaban regularmente velocidades de ata 330 km./h na recta.

Na tempada 2005 da NASCAR Busch Series, houbo unha chicana na recta principal para reducir a velocidade dos coches. Tamén introduciron unha curva entre o trazado curto e a Ese do Lago para sortear esta última, pero evitando o desvío do estadio.

O circuíto de Gran Premio someteuse a unha importante renovación baixo a dirección de Hermann Tilke para o regreso da Fórmula Un en 2015. A recta principal ampliouse lixeiramente e reperfilouse para acomodar un novo centro multimedia e un paddock. Os emblemáticos eSes entre as curvas 7 e 13 foron significativamente modificados; as prolíficas curvas e de alto radio diminuíron en gran medida e algunhas substituíronse por curvas de ángulo fixo. A parte do campo de béisbol da pista tamén alterouse a unha combinación esquerda-dereita a baixa velocidade que saltaba a primeira metade da Peraltada, permitindo aos coches volver entrar na Peraltada na metade da curva. Con 4,304 km., o percorrido é 170 m. máis curto que o anterior trazado do Gran Premio, e os organizadores do Gran Premio de México prognosticaron tempos por volta duns 75 segundos e velocidades superiores a 328 km/h para os actuais coches de Fórmula Un turboalimentados, que eliminan os efectos adversos de altitude presente nos coches de aspiración natural.^[1] Non obstante, os modernos coches de F1 turbo híbridos V6 lograron alcanzar velocidades máximas superiores a 370 km/h pola recta principal.

Historia do trazado

Circuíto de Gran Premio (1959–1985)
Circuíto de Gran Premio (1986–2014)
Circuíto de Gran Premio (2015–presente)
Diferenzas entre o trazado de 1959–1985 e o de 1986–2014
Diferenzas entre o trazado de 1986–2014 e o de 2015
Circuíto de Formula E (2016)
Circuíto de Formula E (2017–2019)
Circuíto de Formula E (2020–presente)

Gañadores de Fórmula 1 no autódromo Hermanos Rodríguez

Nº	Ano	Piloto	Vehículo	Duración	Lonxitude	Voltas	Velocidade media	Data	GP de
1	1963	Jim Clark	Lotus-Climax	2:09:52,100 h	5´000 km	65	150´152 km/h	27. outubro	México
2	1964	Dan Gurney	Brabham-Climax	2:09:50,320 h	5´000 km	65	150´186 km/h	25. outubro
3	1965	Richie Ginther	Honda	2:08:32,100 h	5´000 km	65	151´710 km/h	24. outubro
4	1966	John Surtees	Cooper-Maserati	2:06:35,340 h	5´000 km	65	154´042 km/h	23. outubro
5	1967	Jim Clark	Lotus-Ford	1:59:28,700 h	5´000 km	65	163´210 km/h	22. outubro
6	1968	Graham Hill	Lotus-Ford	1:56:43,950 h	5´000 km	65	167´049 km/h	3. novembro
7	1969	Denny Hulme	McLaren-Ford	1:54:08,800 h	5´000 km	65	170´833 km/h	19. outubro
8	1970	Jacky Ickx	Ferrari	1:53:28,360 h	5´000 km	65	171´848 km/h	25. outubro
9	1986	Gerhard Berger	Benetton-BMW	1:33:18,700 h	4´421 km	68	193´306 km/h	12. outubro
10	1987	Nigel Mansell	Williams-Honda	1:26:24,207 h	4´421 km	63	193´411 km/h	18. outubro
11	1988	Alain Prost	McLaren-Honda	1:30:15,737 h	4´421 km	67	196´898 km/h	29. maio
12	1989	Ayrton Senna	McLaren-Honda	1:35:21,431 h	4´421 km	69	191´941 km/h	28. maio
13	1990	Alain Prost	Ferrari	1:32:35,783 h	4´421 km	69	197´664 km/h	24. xuño
14	1991	Riccardo Patrese	Williams-Renault	1:29:52,205 h	4´421 km	67	197´757 km/h	16. xuño
15	1992	Nigel Mansell	Williams-Renault	1:31:53,587 h	4´421 km	69	199´176 km/h	22. marzo
16	2015	Nico Rosberg	Mercedes	1:42:35.038 h	4´304 km	71	178´597 km/h	1. novembro
17	2016	Lewis Hamilton	Mercedes	1:40:31.402 h	4´304 km	71	182´259 km/h	30. outubro
18	2017	Lewis Hamilton	Mercedes	1:36:26.552 h	4´304 km	71	189´971 km/h	29. outubro
19	2018	Max Verstappen	Red Bull - TAG Heuer	1:38:28.851 h	4´304 km	71	186´039 km/h	28. outubro
20	2019	Lewis Hamilton	Mercedes	1:36:48,904 h	4´304 km	71	189´240 km/h	27. outubro
–	2020	Suspendida pola pandemia de COVID-19
21	2021	Max Verstappen	Red Bull - Honda	1:38:39,086 h	4´304 km	71	185,717 km/h	7. novembro	Cidade de México
22	2022	Max Verstappen	Red Bull - RBPT	1:38:36.729 h	4´304 km	71	185,791 km/h	30. outubro
23	2023	Max Verstappen	Red Bull Racing-Honda RBPT	2:02:30.814 h	4´304 km	71	149,657 km/h	29. outubro
24	2024	Carlos Sainz	Ferrari	1:40:55.800 h	4´304 km	71	km/h	27. outubro