Castelán andino
O castelán andino (tamén coñecido no Perú e Ecuador como español serrano)[1] é unha variedade do castelán falado nos Andes centrais, dende o sur de Colombia pasando por Ecuador, o Perú e o oeste de Bolivia, até o noroeste da Arxentina e a puna de Chile. Ten influencias do castelán clásico, que é máis evidente nas cidades, mentres que nas áreas rurais e parte das cidades, existe influencia do quechua, do aimará e doutras linguas orixinarias.
| Castelán andino | ||
|---|---|---|
| Outros nomes: | Español andino | |
| Falado en: | Colombia, Ecuador, o Perú, Bolivia e a Arxentina | |
| Rexións: | Andes | |
| Total de falantes: | ||
| Familia: | Indoeuropea Itálica Románica Occidental Galoibérica Iberorrománica Ibero-occidental Castelán Castelán andino | |
| Escrita: | Alfabeto latino | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | es
| |
| ISO 639-2: | spa | |
| ISO 639-3: | spa
| |
| Mapa | ||
| ||
| Status | ||
Notas
editar- ↑ "español andino". Portal de Lingüística Hispánica (en castelán). Consultado o 9 de abril de 2020.
Véxase tamén
editarOutros artigos
editarBibliografía
editar- Canfield, Delos Lincoln (1981). La pronunciación del español de América. Chicago: The University of Chicago.
- Cerrón Palomino, Rodolfo (2003). Castellano Andino. Aspectos sociolingüísticos, pedagógicos y gramaticales. Lima: Fondo Editorial Pontificia Universidad Católica del Perú, Cooperación Técnica Alemana GTZ. ISBN 9972-42-528-2.
- Escobar, Alberto (1978). Variaciones sociolingüísticas del castellano en el Perú. Lima.
- Granda, Germán (2001). Estudios de lingüística andina. Lima: Pontificia Universidad Católica del Perú.
- Lapesa, Rafael (1986). Historia de la lengua española. Madrid.
- Mackenzie, Ian. A Linguistic Introduction to Spanish. Gran Bretaña: University of Newcastle upon Tyne, LINCOM Studies in Romance Linguistics 35. ISBN 3-89586-347-5.
- Rivarola, José (1990). La formación lingüística de Hispanoamérica. Lima: Fondo Editorial Pontificia Universidad Católica del Perú.