Caza-recolección

Coñécese como caza-recolección o sistema económico do paleolítico e mesolítico, practicado aínda por algúns pobos que consiste en alimentarse dos animais que se cazan e de plantas que non foron cultivadas e crecen silvestres. A caza-recolección foi a primeira adaptación da humanidade que levou a cabo con éxito, ocupando polo menos o 90% da historia e prehistoria da humanidade.^[1]

Soamente algunhas sociedades contemporáneas foron clasificadas como sociedades cazadoras-recolectoras, e complementan a súa actividade coa horticultura e o coidado dos animais.^[2]

Historia

A especie humana, dende a súa existencia hai cinco millóns de anos até hai dez mil anos, sobrevivía mediante a caza e a recolección. Aproximadamente unha trintena de individuos, unidos polo parentesco, cazaban ruminantes e colleitaban froitos e sementes silvestres. Este sistema non se diferencia da forma de vida doutras especies de mamíferos depredadores.

Neses cinco millóns de anos, a característica principal foi o aumento do volume do cerebro, é dicir, que a capacidade de almacenar e transmitir foron necesarias para a supervivencia; sobrevivían os humanos con maior cerebro, que eran os que organizaban grupos para cazar, os que informaban dalgún perigo e os que deseñaban estratexias ofensivas ou defensivas. Dita capacidade de comprensión e comunicación sobreviviu até a organización da sociedade e economía actual.

Notas

↑ Cambridge Encyclopedia of Hunters and Gatherers. Cambridge University Press. ISBN 9780521609197.
↑ "Economic activities of twenty-first century foraging populations". Why Forage?: Hunters and Gatherers in the Twenty-First Century. University of New Mexico Press. ISBN 9780826356963.

[1] Cambridge Encyclopedia of Hunters and Gatherers. Cambridge University Press. ISBN 9780521609197.

[2] "Economic activities of twenty-first century foraging populations". Why Forage?: Hunters and Gatherers in the Twenty-First Century. University of New Mexico Press. ISBN 9780826356963.

[1]

[2]