Cereixa
A cereixa[1] é o froito da cerdeira.
Valor nutricional por 100 g | |
---|---|
Enerxía | 209 kJ (50 kcal) |
12.2 g | |
Azucres | 8.5 g |
Fibra alimentaria | 1.6 g |
0.3 g | |
1 g | |
Vitaminas | Cantidade %DV† |
Vitamina A equiv. | 8% 64 μg7% 770 μg85 μg |
Tiamina (B1) | 3% 0.03 mg |
Riboflavina (B2) | 3% 0.04 mg |
Niacina (B3) | 3% 0.4 mg |
Ácido pantoteico (B5) | 3% 0.143 mg |
Vitamina B6 | 3% 0.044 mg |
Ácido fólico (B9) | 2% 8 μg |
Colina | 1% 6.1 mg |
Vitamina C | 12% 10 mg |
Vitamina K | 2% 2.1 μg |
Minerais | Cantidade %DV† |
Calcio | 2% 16 mg |
Ferro | 2% 0.32 mg |
Magnesio | 3% 9 mg |
Manganeso | 5% 0.112 mg |
Fósforo | 2% 15 mg |
Potasio | 4% 173 mg |
Sodio | 0% 3 mg |
Cinc | 1% 0.1 mg |
Outros constituíntes | Cantidade |
Auga | 86 g |
| |
†As porcentaxes son aproximadas empregando a recomendación de US para os adultos. Fonte: Base de datos USDA Nutrient |
Valor nutricional por 100 g | |
---|---|
Enerxía | 263 kJ (63 kcal) |
16 g | |
Azucres | 12.8 g |
Fibra alimentaria | 2.1 g |
0.2 g | |
1.1 g | |
Vitaminas | Cantidade %DV† |
Vitamina A equiv. | 0% 3 μg0% 38 μg85 μg |
Tiamina (B1) | 2% 0.027 mg |
Riboflavina (B2) | 3% 0.033 mg |
Niacina (B3) | 1% 0.154 mg |
Ácido pantoteico (B5) | 4% 0.199 mg |
Vitamina B6 | 4% 0.049 mg |
Ácido fólico (B9) | 1% 4 μg |
Colina | 1% 6.1 mg |
Vitamina C | 8% 7 mg |
Vitamina K | 2% 2.1 μg |
Minerais | Cantidade %DV† |
Calcio | 1% 13 mg |
Ferro | 3% 0.36 mg |
Magnesio | 3% 11 mg |
Manganeso | 3% 0.07 mg |
Fósforo | 3% 21 mg |
Potasio | 5% 222 mg |
Sodio | 0% 0 mg |
Cinc | 1% 0.07 mg |
Outros constituíntes | Cantidade |
Auga | 82 g |
| |
†As porcentaxes son aproximadas empregando a recomendación de US para os adultos. Fonte: Base de datos USDA Nutrient |
Descrición
editarA cereixa é un pequeno froito carnoso e cunha carabuña. Adoita ter forma esférica e cor xeralmente vermella máis ou menos escura, máis raramente amarela. O seu tamaño pode variar de pouco máis dun centímetro a dous ou tres. O pedúnculo é longo (rabo da cereixa). Sobre o plano botánico é unha drupa. Na árbore é habitual atopala en pequenos acios de dúas a catro cereixas.
Historia e etimoloxía
editarAs poboacións europeas coñecían e consumían desde polo menos o IV milenio a.C. unha variedade de cereixa autóctona, a cerdeira de monte (Prunus avium). A selección permitiu pouco a pouco elixir os exemplares cos froitos máis grosos e máis doces, os máis precoces ou os máis suculentos.
Unha variedade moi coñecida polo seu sabor e tamaño é a picota, que non se recolle da árbore senón cando cae polo seu propio peso (un mes despois cás demais).
Notas
editar- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para cereixa.