Doenza de Lyme
A doenza de Lyme, tamén coñecida como borreliose de Lyme, é unha enfermidade infecciosa que afecta a varios órganos do ser humano, causada pola espiroqueta Borrelia burgdorferi, que é transmitida polas carrachas. É a principal doenza transmitida por carrachas en Europa. É transmitida pola especie Ixodes ricinus, cuxo reservorio animal constitúeno roedores salvaxes (agás ratos e ratas comúns) e cervos.[1]
| Doenza de Lyme | |
|---|---|
| Clasificación e recursos externos | |
 Ninfas e adultos de Ixodes scapularis poden transportar a doenza de Lyme. As ninfas teñen o tamaño dunha semente de papoula. | |
| ICD-10 | Modelo:CIE-10, Modelo:CIE-10 |
| ICD-9 | Modelo:CIE-9 |
| DiseasesDB | 1531 |
| MedlinePlus | 001319 |
 Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico. | |
Historia
editarAtopáronse indicios de que Ötzi —o 'home dos xeos' que se conserva como momia de 5300 anos de antigüidade— padeceu a doenza de Lyme.[2] Esta enfermidade foi descrita por primeira vez en 1909 en Europa como "eritema crónico migratorio"; entre 1920-1940 foi chamada "neuroborreliose".[3] En 1975 foi descrita por primeira vez nos Estados Unidos en Lyme (Connecticut), de onde deriva o seu nome actual. En 1981 foi illado o axente causal (Borrelia burgdorferi).[4][5]
Etioloxía e epidemioloxía
editarA doenza de Lyme é producida por Borrelia burgdorferi, un espiroqueta gramnegativa de metabolismo anaerobio.[6] Case o 100% dos casos preséntanse durante a estación cálida xa que a infección adoita producirse en persoas que realizan actividades como cazarías, acampadas, excursións ou paseos campestres. Nun principio, desenvólvese a etapa inicial da enfermidade, que se non recibe o tratamento médico indicado, pode derivar na súa etapa secundaria e mesmo agravarse para desencadear unha etapa terciaria.
Patoxenia
editarA doenza de Lyme pertence a un grupo de patoloxías nas que o dano vascular e o neurotropismo son unha constante (en infeccións por Rickettsia, Borrelia, Coxiella), e as lesións granulomatosas e o tropismo por células endoteliales o son en infeccións por Bartonella e Francisella. Son axentes cunha gran agresividade que é importante identificar, previr e tratar. Todos os anos falecen en España pacientes afectados por unha enfermidade deste grupo, a febre botonosa mediterránea. O non recoñecemento precoz da infección por Borrelia burgdorferi (doenza de Lyme) dá lugar a manifestacións neurolóxicas difíciles de tratar e que poden deixar secuelas permanentes.
Os síntomas polos que se identifica esta enfermidade son similares aos dunha gripe común (febre, dor muscular, malestar xeral, cefalea e fatiga), precedidos dun "eritema crónico migrans" (mancha avermellada circular) como primeiro signo da enfermidade.
O diagnóstico realízase mediante unha demostración de anticorpos fronte á Borrelia burgdorferi.
O tratamento adoita ser tetraciclina ou penicilina, ou macrólidos.
É necesario tratar esta enfermidade o máis axiña posible, xa que mesmo o 15% dos pacientes que reciben tratamento inmediato sofren complicacións. En ocasións esta enfermidade é confundida con artrite reumatoide, meninxite ou esclerose múltiple.
Notas
editar- ↑ "Lyme disease: review" (6). PMID 23319969. doi:10.5114/aoms.2012.30948.
- ↑ Europa Press (ed.). "Extraen de Ötzi las muestras más antiguas de glóbulos rojos". Diario público.
- ↑ "Lyme disease: review" (6). PMC 3542482. PMID 23319969. doi:10.5114/aoms.2012.30948.
- ↑ "Signs and Symptoms of Lyme Disease".
- ↑ Aucott JN. "Posttreatment Lyme disease syndrome" (2). PMID 25999226. doi:10.1016/j.idc.2015.02.012.
- ↑ Forbes, Betty A.; Sahm, D. F.; Weissfeld, A. S. Bailey & Scott - Diagnóstico Microbiologico (12ª ed.). Editorial Médica Panamericana. ISBN 978-950-06-8243-5.