Dracón de Atenas
Dracón (en latín Dracon, en grego antigo Δράκων) foi o autor do primeiro código legal escrito de Atenas chamado Δεσμοί (Desmói "lazos, cadeas"), para distinguilo dos νόμοι (nómoi "leis, costumes") de Solón. Estableceuna ao redor do ano -621, cando conseguiu o cargo de tesmóteta (θεσμοθέτης "lexislador") de Atenas.
| Nome orixinal | (grc) Δράκων  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | década de 650 a. C. Atenas, Grecia |
| Morte | década de 600 a. C. (40/59 anos) Exina, Grecia |
| Arconte epónimo | |
| 620 a. C. – 619 a. C. | |
| Datos persoais | |
| Residencia | Atenas |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Lexislador |
| Ocupación | lexislador |
| Descrito pola fonte | Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru |
 | |
Este código estableceu a pena de morte para case todos os crimes, desde pequenos roubos e sacrilexios ata asasinatos, o que levou a Heródico e a Démades a dicir que estas leis non eran dun home, senón dun dragón (δράκων), e que non estaban escritas con tinta, senón en sangue. Defendeuse dicindo que as faltas leves merecían a morte e que para as maiores non había un castigo maior que impoñer, segundo explicaron Aristóteles, Plutarco e Aulo Xelio[1]. Aristóteles, se o fragmento é seu, di que Dracón non cambiou a constitución de Atenas e que a única característica destacable das súas leis era a severidade das penas[2].
Nestas leis estableceu disposicións para a educación dos cidadáns e constituíu os efetas (ἐφέτης ephetes) como tribunal de apelación do ἄρχων βασιλεύς (arconte basileus) para os casos de homicidio accidental. Crese que estas leis foron establecidas no cuadrienio da 39a Olimpíada, no -622 ou -621.
A maioría das leis de Dracón quedaron obsoletas despois do -594, pero algunhas, segundo Andócides, permaneceron en vigor ata o final da Guerra do Peloponeso, como a lei que permitía que un marido matase á súa muller se a sorprendía en adulterio. Demóstenes di que Dracón e Solón foron especialmente honrados polas súas boas leis, e Suídas e Pausanias engaden que algúns pobos adoptaron unha das leis de Dracón que dicía que se un obxecto inanimado causaba a morte de alguén, ese obxecto debía ser desterrado do territorio.
Suídas tamén di que morreu en Exina, asfixiado pola gran cantidade de sombreiros e capas que lle lanzaban a cidade para honralo nun teatro.
Do seu código deriva o adxectivo draconiano, que significa extrema e cruelmente severo (p. ex. medidas draconianas medidas extrema e cruelmente severas)[1].
Notas
editar- ↑ 1,0 1,1 Dracon a: William Smith (editor), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. Vol. I. Boston: Little, Brown & Comp., 1867, p. 1072
- ↑ Aristóteles. Política, II, 2