Felación

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Cunnilingus.

Felación (do latín fellatio), en argot mamada, é unha práctica de sexo oral que consiste en chupar e lamber o pene coa boca, coa lingua e cos beizos. A estimulación oral do escroto tamén se pode denominar felación, ou coloquialmente como teabagging. Se a felación se realiza sobre un mesmo, o acto chámase autofelación.

Felación na posición 69

A felación pode ser excitación sexual para ambos os participantes, e pode levar ao orgasmo á parella que está sendo felada. É pode ser realizado por unha compañeira sexual como preliminares antes doutras actividades sexuais, como o coito vaxinal ou anal, ou como un acto erótico e de cariño propio. A felación crea un risco de contraer unha infección de transmisión sexual (ITS), pero o risco é significativamente menor que o do sexo vaxinal ou anal, especialmente para a transmisión do VIH.

A maioría dos países non teñen leis que prohiban a práctica da felación, aínda que algunhas culturas poden considerala tabú. Tamén é posible que a xente se absteña de practicar unha felación por preferencia persoal, sentimentos negativos ou Inhibición sexual. Normalmente, a xente non considera que o sexo oral afecte á virxindade de ningunha das dúas parellas, aínda que as opinións sobre o asunto varían.

Etimoloxía

Felación provén do latín fellātus, o participio pasado do verbo fellāre, que significa mamar.

Práctica

Xeral

Ilustración de Édouard-Henri Avril (1849-1928) da escena da felación

A felación pode ser excitante sexualmente para ambos os participantes, e os homes que reciben felación adoitan experimentar orgasmos e exaculación de seme durante o acto. As persoas poden usar a felación como preliminares para excitar sexualmente o seu compañeiro sexual antes da relación sexual vaxinal ou anal ou outra actividade sexual, ou poden realizala como acto erótico e de cariño por dereito propio. A parella sexual pode ser de calquera dos dous sexos. Cando o pene é metido na boca de alguén, pódese chamar irrumatio, aínda que o termo é raramente usado.

O aspecto esencial da felación é a estimulación oral do pene mediante algunha combinación de succión, uso da lingua e dos beizos e movemento da boca. Un método é a parella sexual que leva o pene no a boca e movendo suavemente cara a arriba e abaixo polo pene a un ritmo, tendo coidado de evitar o contacto cos dentes. A felación tamén pode incluír a estimulación oral do escroto, xa sexa lambendo, chupando ou metendo todo o escroto na boca. Durante o acto, o seme pode ser exaculado na boca do compañeiro.

Para algunhas persoas é difícil realizar felacións debido á súa sensibilidade ao reflexo mordaza natural. Diferentes persoas teñen diferentes sensibilidades ao reflexo, pero algunhas persoas aprenden a suprimir o reflexo. A cantidade de pene que un compañeiro pode levar á boca tamén depende do tamaño e da lonxitude do pene, e normalmente só levan o extremo do pene á boca.^{[Cómpre referencia]}

É fisicamente posible que os homes con flexibilidade suficiente, tamaño do pene, ou ambos, realicen unha felación sobre si mesmos como unha forma de masturbación, nun acto chamado autofelación. Porén, poucos homes posúen a flexibilidade suficiente e a lonxitude do pene para realizar con seguridade a necesaria curva frontal.

Depósito de seme

Véxase tamén: Seme#Inxestión.

Durante a felación, un compañeiro pode inxerir seme do pene. O libro de Nancy Friday, Men in Love - Men's Sexual Fantasies: The Triumph of Love over Rage (1982), suxire que tragar seme ocupa un lugar destacado na escala de intimidade dun home. Xa en 1976, algúns médicos aconsellaban ás mulleres nos oitavos e novenos meses de embarazo que non tragasen o seme para non provocar un parto prematuro, pero posteriormente determinouse que era seguro.

O macho cuxo pene está a ser estimulado durante a felación adoita ser excitado sexualmente. Unha vez que se conseguiu o nivel de estimulación sexual prerrequisito e a exaculación faise inminente, o seme pode ser descargado sobre a súa parella. O macho pode colocar o seu pene antes da exaculación para que o seme se deposite na cara da súa parella (coñecida como "facial"), ou noutra parte do corpo como o seu pescozo, peito ou seos.

Garganta profunda

Unha ilustración dunha muller que mamalle profundamente a un home

Descrición e variantes

Pintura de Édouard-Henri Avril

Cando os membros dunha parella realizan mutua e simultaneamente sexo oral, coñécese como 69, xa sexan dúas felacións, dous cunnilingus, ou unha felación ou un cunnilingus.

Etoloxía

Na sociedade dos bonobos (tamén chamado "chimpancé pigmeo") as relacións sexuais xogan un papel preponderante, xa que se utilizan incluso coma forma de saúdo e coma forma de pago mediante favores das femias a cambio de comida; e representan un medio para a resolución de conflitos ou unha vía de reconciliación tralos mesmos. Os bonobos son os únicos primates (á parte dos humanos) que foron observados realizando as actividades sexuais seguintes: sexo xenital cara a cara (principalmente femia con femia, seguido en frecuencia polo coito femia-macho e as frotacións macho-macho), bicos con lingua e sexo oral.^{[Cómpre referencia]}

A actividade sexual ten lugar tanto dentro da familia inmediata coma fóra dela, e acostuma implicar tanto a adultos como a crías. Os bonobos non forman relacións estables con parellas individuais. Tampouco parecen discriminar nos seus comportamentos sexuais segundo xénero ou idade, coa posible excepción das relacións sexuais entre nais e os seus fillos adultos; algúns observadores cren que eses emparellamentos son tabú. ^{[Cómpre referencia]}

Historia

Antigo Exipto

No mito do deus Atum, este realiza unha autofelación e cuspe o seu seme dando lugar os deuses Shu (o aire) e Tephnut (a humidade).

A felación era unha arte practicada por algunhas mulleres exipcias, non sempre prostitutas, coñecidas como felatrices, dándoselle a particularidade de pintarse os beizos dunha determinada cor para dar a coñecer a súa inclinación por esta práctica.^{[Cómpre referencia]}

Roma

Os romanos ligaron o poder ao sexo oral, creando roles dominantes e submisos. Aínda que o cunnilingus considerábase unha práctica sucia, grazas a algunhas pintadas feitas nos baños públicos e as palabras talladas nas paredes, sábese que algúns prostitutos masculinos esperaban nas esquinas dos baños a mulleres que solicitaran os seus servizos.

Practicar unha felación o un cunnilingus, xa fora home o muller o executor, convertíao en culpable. Segundo a xerarquía romana da degradación sexual, un home sospeitoso de estimular oralmente a unha muller rebaixábase máis que o que fose penetrado por outro home. Impúñaselle o status legal de infame, ao mesmo nivel que prostitutas, gladiadores e actores, o cal impedíalle votar e representarse a si mesmo ante un tribunal.

Grecia

Na Ilíada aparece por primeira vez o termo mulleres de Lesbos, e fai referencia as mulleres que mellor practicaban a felación. A desviación do significado deste termo debeuse ao uso que lle deron os cristiáns posteriormente. Porén, o vocábulo que se utilizaba na antiga Grecia para referirse as lesbianas era tríbada, do grego tribo (frotar).

Perú

A antiga cultura peruana moche rendía culto á vida diaria incluíndo as prácticas sexuais. Describían felacións nas súas cerámicas.^{[Cómpre referencia]}

Biblia

Sodoma e Gomorra caeron o redor do ano 1900 a. C. Segundo os recentes estudos dos arqueólogos Graham Harris e Tony Beardow, o termo sodomía proviría da cidade de Sodoma, na que se describen actos sexuais que non conducían ao embarazo, como a masturbación, a felación, o cunnilingus e o sexo anal.

Corán

Na literatura islámica prohibíase explicitamente dentro do matrimonio o sexo durante o ciclo menstrual. Pero a actitude cara ao sexo oral e o sexo anal é un tema de discusión entre os alumnos modernos do islam. O Gran Ayatollah Sayyid Ali al-Sistani, unha autoridade relixiosa musulmá, considera o sexo anal 'extremadamente horrible', aínda que di que está permitido. No referente ao sexo oral, si se permite realizalo, sempre e cando non entre líquido na boca.

Kama Sutra

Kama Sutra

O antigo Kama Sutra indio, datado no século primeiro, describe o sexo oral analizando a felación con gran detalle e mencionando brevemente o cunnilingus. Con todo, de acordo con este texto, a felación é sobre todo unha conduta característica dos eunucos, que usaban a súa boca como substituto dos xenitais femininos.

O autor, Vatsyayana, establece que tamén a practicaban "mulleres non castas" e menciona o prexuízo tradicional, moi estendido, de considerar esta práctica como degradante ou impura. Vatsyayana parece coincidir en certa medida con estas actitudes, afirmando que un 'home sabio' non debería caer nesa forma de cópula, aínda que recoñece que pode ser apropiado nalgúns casos, que non chega a especificar.

A felación no cine

A película pornográfica estadounidense Garganta profunda (Deep Throat), estreouse en 1972, escribiuse e dirixiuse por Gerard Damiano e estaba protagonizada pola actriz Linda Lovelace, e supuxo unha popularización das felacións no mundo do porno.

Andy Warhol, o pai do pop-art, dirixiu en 1963 a película Blow Job ("felación" ou "mamada", en inglés), duns 35 minutos de duración, que se compón exclusivamente dun plano pechado sobre o rostro dun home que semella reaccionar ante algún tipo de estímulo que a cámara non capta, pero que o título deixa bastante claro.

Nos últimos anos, realizáronse varias películas de cine convencional (non pornográfico), que mostran felacións. Un caso pioneiro foi a adaptación cinematográfica da novela de Raymond Radiguet O demo no corpo levada a cabo por Marco Bellocchio en 1986, na que Maruschka Detmers estimula deste modo a súa parella. Exemplos máis recentes son a película The Brown Bunny, con Chloë Sevigny, e Intimacy, con Kerry Fox, entre outras.

A felación na arte

Hai un explícito cadro de Picasso, chamado La Douleur (Scène Erotique) do período azul do autor, que se atopa no Museo Metropolitano de Nova York. Trátase dun óleo no que o artista retrátase en pleno acto sexual e que o recinto nunca se atreveu a colgar.

Édouard-Henri Avril, pintor e ilustrador de literatura erótica, adquiriu un gran renome polas pinturas de distintas prácticas sexuais.

Véxase tamén

Bibliografía

• Clarke, John (2003). Sexo en Roma, 100 a.C. - 250 d.C. (en castelán). Barcelona: Océano. ISBN 9788449427374. OCLC 54520242.