Feminicidio
Feminicidio[1], ou femicidio, é un termo de crime de odio baseado no xénero, amplamente definido como o asasinato de mulleres, mais as definicións varían dependendo do contexto cultural.[2] A autora feminista Diana E. H. Russell, unha das primeiras en usar o termo, defíneo como "a matanza de mulleres por homes, porque elas son mulleres". Outras feministas colocan énfase na intención ou propósito do acto que está sendo dirixido ás mulleres especificamente porque son mulleres; outros inclúen a morte de mulleres por outras mulleres.[3]
Moitas veces cuestiónase a necesidade de definir o asasinato de mulleres separadamente do homicidio. Os críticos argumentan que máis do 80% dos asasinados son homes, polo que o termo incidiría demasiado no asasinato menos prevalente de mulleres. Alén diso, o estudo do femicidio é un desafío social.[4]
Definición
editarHai autoras e autores que se basean na terminoloxía usada por Jill Radford e Diana Russel, en Femicide: The Politics of Woman Killing, de 1992. Marcela Lagarde, antropóloga e feminista mexicana, utiliza a categoría "feminicidio", (asasinato de mulleres, termo homólogo ao homicidio), mais engade a significación política de xenocidio contra as mulleres.[5]
Segundo Rita Laura Segato, a tentativa de Marcela Lagarde de separar as dúas definicións non foi efectiva, pois os dous termos son usados indistintamente nos traballos sobre o tema. De maneira política, as dúas categorías, femicidio e feminicidio, teñen sido utilizadas para describir e denunciar mortes de mulleres en distintos contextos sociais e políticos.[6]
Historia
editarA expresión femicidio – ou femicide como foi formulada orixinalmente en inglés – é atribuída a Diana Russell. Utilizouna por primeira vez en 1976, durante unha declaración perante o Tribunal Internacional de Crimes contra Mulleres en Bruxelas. Posteriormente, Russel e Jill Radford escribiron o libro Femicide: the politics of woman killing, que se tornou unha das principais referencias para os estudosos do tema.[7]
A categoría “femicidio” ou “feminicidio” gañou espazo no debate latinoamericano a partir das denuncias de asasinatos de mulleres en Ciudad Juárez (México). Desde o inicio da década de 1990, prácticas de violencia sexual, tortura, desaparicións e asasinatos de mulleres téñense dado nun contexto de omisión do Estado e consecuente impunidade para os criminais, conforme a denuncia de activistas políticas.[8]
Notas
editar- ↑ "Feminicidio". Portal das Palabras. 25 de novembro de 2015.
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 09 de maio de 2019. Consultado o 06 de xuño de 2019.
- ↑ Corradi, C., Marcuello-Servos, C., Boira, S. and Weil, S. 2016 'Theories of femicide and their significance for social research', Current Sociology 64(7): 975-995. Special Issue on Femicide. DOI:10.1177/0011392115622256.
- ↑ CARIBONI, Diana (2010). "¿Femicidio, feminicidio? El genocidio necesita un nombre en América Latina". Consultado o 29 de agosto de 2013.(en castelán)
- ↑ SEGATO, Rita Laura (2011). "Femigenocidio y feminicidio: una propuesta de tipificación". Revista Herramienta. Arquivado dende o orixinal o 22 de xullo de 2013. Consultado o 29 de agosto de 2013.
- ↑ RADFORD, Jill, and RUSSELL, Diana E. H. (Eds.) (1992). Twayne Publishers, ed. "Femicide: The Politics of Woman Killing" (PDF). New York. p. 379. Consultado o 29 de agosto de 2013.
- ↑ PASINATO, Wânia (2011). "“Femicídios” e as mortes de mulheres no Brasil" (PDF). Cadernos Pagu. pp. 219–246. Consultado o 29 de agosto de 2013.
Véxase tamén
editarOutros artigos
editar- Infanticidio feminino na China
- Misoxinia
- Machismo
- Crimes de odio
- Violencia contra a muller
- Feminismo
Bibliografía
editar- Adán, Carme. Feminicidio. Unha nova orde patriarcal en tempos de submisión. Ed. Galaxia.
Ligazóns externas
editar- Marcela Lagarde: "O feminismo é unha filosofía crítica universal que formula todos os temas que nos poidan interesar", reportaxe de Montse Dopico do encontro Conversas Feministas en Santiago de Compostela, novembro de 2018
- Entrevista Arquivado 19 de xaneiro de 2019 en Wayback Machine. a Carme Adán en Sermos Galiza