O Generalife (do árabe جَنَّة الْعَرِيف Jannat al-‘Arīf) é a vila con xardíns habitada polos reis musulmáns de Granada como lugar de descanso, situado na cidade de Granada, España. Foi declarado, xunto coa Alhambra e o Albaicín Patrimonio da Humanidade pola Unesco en 1984.[1]

Modelo:Xeografía físicaGeneralife
(es) Generalife Editar o valor en Wikidata
Imaxe
Tipopalacio
xardín
xardín histórico Editar o valor en Wikidata
Parte deAlhambra, Generalife e Albaicín de Granada Editar o valor en Wikidata
Localización
División administrativaGranada, España Editar o valor en Wikidata
Mapa
 37°10′37″N 3°35′07″O / 37.1769, -3.5853
Características
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Data1984 (8ª Sesión)
Ben de interese cultural
Data27 de xullo de 1943
IdentificadorRI-52-0000021

Sitio webalhambra-patronato.es Editar o valor en Wikidata
BNE: XX4897728

Historia e características

editar

Foi concibida como vila rural, onde xardíns ornamentais, hortos e arquitectura se integraban, nas proximidades da Alhambra. A orixe do nome está discutida. Algúns avogan por Yannat al-Arif como "Horta do Arquitecto", ou "Xardín do arquitecto" aínda que puido significar "O máis excelso xardín". Ese horto real era común nas cortes hispano-árabes e é froito das reformas e engadidos que lle achegaron os diferentes sultáns. Polos seus elementos decorativos máis antigos, o pazo debeu de construírse a finais do século XIII polo segundo sultán da dinastía nazarí, Muhammad II (1273-1302).

O Generalife está situado fóra das murallas da Alhambra, ao leste, na ladeira do Cerro del Sol. Foi terreo de recreo dos sultáns nazaríes pero tamén utilizado para a súa explotación agrícola. No período medieval tiña polo menos catro hortas e a residencia é un pazo ao que o visir Ibn al-Yayyab chamou a "Casa Real da Felicidade".

É de estilo árabe nazarí e está situado no lado setentrional da Alhambra. Na época da súa construción, estaba situado fóra do perímetro da Granada musulmá, e carecía de comunicación directa coa Alhambra, sendo o seu acceso principal o camiño do Barranco Aikabia, a actual Costa dos Chineses, que ascendía dende o río Darro.[2]

Está formado por un conxunto de edificacións, patios e xardíns, que o converten nun dos maiores atractivos da cidade de Granada, e, xunto coa Alhambra, nun dos conxuntos arquitectónicos máis destacables da arquitectura civil musulmá. Dende o exterior contémplanse dous pavillóns situados a norte e sur, e comunicados por un patio percorrido polo curso da auga, os dous pavillóns encóntranse moi reformados.

Galería de imaxes

editar
  1. "Alhambra, Generalife and Albayzín, Granada" (en inglés). UNESCO Culture Sector. Consultado o 09-02-2013. 
  2. Seco de Lucena, L.: Plano de Granada Árabe, Granada, 1910, reimpreso facsimil en 1982, a escala 1:1000

Véxase tamén

editar

Outros artigos

editar

Ligazóns externas

editar
  NODES
admin 1
todo 1