Henrique VI de Inglaterra

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Henrique VI.

Henrique VI de Inglaterra, nado no Castelo de Windsor en Berkshire o 6 de decembro de 1421 e finado na Torre de Londres o 21 de maio de 1471, foi Rei de Inglaterra entre 1422 a 1461 (aínda que coma rexente até 1437). Era o único fillo de Henrique V e de Catarina de Francia.

Henrique VI de Inglaterra

Nome orixinal	(en) Henry VI
Biografía
Nacemento	6 de decembro de 1421 Castelo de Windsor, Reino Unido
Morte	21 de maio de 1471 (49 anos) Torre de Londres, Reino Unido
Lugar de sepultura	capela de San Xurxo
Señor de Irlanda
3 de outubro de 1470 – 4 de abril de 1471
Monarca de Inglaterra
3 de outubro de 1470 – 4 de abril de 1471 ← Eduardo IV de Inglaterra – Eduardo IV de Inglaterra →
Señor de Irlanda
31 de agosto de 1422 – 4 de marzo de 1461
Monarca de Inglaterra
31 de agosto de 1422 – 4 de marzo de 1461 ← Henrique V de Inglaterra – Eduardo IV de Inglaterra →
Duque de Aquitania
Datos persoais
Relixión	Catolicismo
Actividade
Ocupación	político, monarca
Outro
Título	Duque Monarca de Inglaterra
Familia	Casa de Lancaster
Cónxuxe	Margarida de Anjou (1445 (Gregoriano), 1445 (Gregoriano)–)
Fillos	Edward of Westminster
Pais	Henrique V de Inglaterra   e Catarina de Valois
Irmáns	Edmund Tudor, 1st Earl of Richmond Jasper Tudor
Premios
Rosa de Ouro
Sinatura
Descrito pola fonte	Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Dictionary of National Biography

Henrique VI de Inglaterra

Traxectoria

Ao morrer o seu pai o 31 de agosto de 1422, toma o trono con só oito meses de idade, polo que un consello privado, encabezado polos seus tíos, pero dependente do Parlamento, gobernou o país até a súa maioría de idade no 1442.

Foi rei do trono de Francia dende 1422, consonte ao estipulado no Tratado de Troyes, pero despois da intervención de Xoana de Arco, Inglaterra perdeu todas as posesións francesas, excepto Calais.

A súa impopularidade aumentou despois de casar o 23 de abril de 1445 con Margarida de Anjou, filla de Renato o Bo, duque de Anjou e de Lorena, a cal exerceu un desafortunado influxo no ánimo do seu home. Deste matrimonio naceu un único fillo:

• Eduardo - nado no palacio de Westminster o 13 de outubro de 1453 e morto aforcado polos iorkistas trala batalla de Tewkesbury o 4 de maio de 1471, príncipe de Gales; casado con Ana Neville (nada no 1456 e finada no 1485), a cal casou posteriormente con Ricardo III.

Durante os anos que precederon a maioría de idade de Henrique VI, as grandes familias enfrontáronse entre si para conquistaren o poder, e en 1455 estalaron as chamadas guerras das Dúas Rosas, xustificándose nos ataques de tolemia que padecía o rei dende 1453 (posible herdanza do seu avó materno, o rei Carlos VI de Francia) e aos intentos da raíña Margarida de exercer a rexencia, que consideraban como unha intrusa no ámbito inglés.

Perseguido no noroeste do país, onde se refuxiara, Henrique VI foi destronado no 1461. Restaurado por Warwick e a raíña Margarida no 1470, foi vencido pouco despois e encarcerado na Torre de Londres, onde foi asasinado en maio de 1471, á vez que o seu fillo era aforcado polos partidarios dos York no campo de Tewkesbury, co cal se extinguía a dinastía dos Lancaster, gobernante en Inglaterra dende 1399.