Moa (dente)

A moa ou molar é o máis complexo dos dentes da maioría dos mamíferos. Está situado na parte posterior da mandíbula. A súa función primordial é a de esmagar os alimentos, o que lle dá o seu nome, que tamén se usa na "pedra de muíño". Como son dentes que teñen varios puntos na súa zona de contacto cos alimentos, dise que son multicúspides.

Imaxe dunha moa coas raíces cara abaixo.

Debuxo das pezas dentais.

A maiores da súa función de moer, é un dos primeiros dentes permanentes en irrupción no arco dental (ao redor dos seis anos) determinando a clave de oclusión. Calquera persoa que perda este dente pronto experimentará algúns problemas no futuro. A oclusión fica fóra de axuste, afectando á mastigación e pode causar dor na articulación temporomandibular; o desgaste dental (debido a un desaxuste) aparece visibelmente e os dentes restantes tamén comezan a separarse, abrindo espazos. Nestes casos, o tratamento rehabilitador ofrece ao paciente condicións case normais. Polo xeral, é necesario contar con profesionais multidisciplinares que traballen como protésico, ortodoncista, implantólogo, entre outros. Normalmente hai doce molares e oito dentes premolares nun adulto.

Véxase tamén

Outros artigos

• Canino (dente).

Ligazóns externas

• Dentes e moas na fraseoloxía galega Xesús Ferro Ruibal