Nó sinusal
O nó sinusal, ou nó sinoauricular,[2] (abreviado SA), tamén chamado nó sinoatrial ou de Keith e Flack, é unha das estruturas que compón o sistema de condución do corazón; recibe o nome común de «marcapasos do corazón». Polo xeral, é onde se orixina o impulso eléctrico que da orixe ao latexo cardíaco. Atópase na parede posterolateral superior da aurícula dereita, xusto debaixo da desembocadura da vea cava superior. É unha estrutura fusiforme dende o punto de vista morfolóxico, cun tamaño proporcional ao tamaño do corazón, o cal varía entre os 5 mm e os 30 mm, cunha media de 15 mm de extensión por 5 mm de grosor, variando de 1,5 mm a 5 mm.
| Nó sinusal | |
|---|---|
 | |
Sistema de condución eléctrica do corazón:
| |
 | |
| Micrografía de alto aumento do nó sinusal (Nó SA). Corte tinguido con hematoxilina e eosina. O tecido adxacente é unha fibra nerviosa, o nó sinoatrial interactúa co nervio vago. | |
| Latín | Nodus sinuatrialis |
| Gray's | pág. |
| Sistema | Circulatorio |
| Arteria | Arteria nodal sinoauricular (rama da Arteria coronaria dereita) |
| Vea | Vea nodal sinoauricular (rama da Vea coronaria dereita) |
| Nervio(s) | Vago (X) |
| Linfa | Plexo linfático subepicárdico |
| Precursor | miocardio primario[1] |
Histoloxicamente atópase formado por un conxunto de células (células P, células transicionais e células da fibra de Purkinje) en íntima relación con fibras do sistema nervioso autónomo e fibras coláxenas.
Notas
editar- ↑ Departamento de embrioloxía. "Desenvolvemento do corazón" (PDF). Proxecto docente 2010 (México: Facultad de Medicina de la UNAM). Consultado o 6 de abril de 2012.[Ligazón morta permanente]
- ↑ Diccionario galego de termos médicos