Papaia
| Papaia | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||
| Carica papaya L. | |||||||||||||||
A papaia[1], tamén chamada papaieira[2] ou papaio[3] (Carica papaya) é unha planta da familia Caricaceae, de orixe americana, coñecida e empregada en todo o continente dende hai varios séculos, aínda que hoxe en día se cultiva en moitos países doutros continentes, principalmente, en Asia e África. En México o seu froito, a papaia, era especialmente apreciado na época dos aztecas; en náhuatl coñécese como chichihualtzapotl, que significa "zapote nodriza", e era un froito especialmente relacionado coa fertilidade.
| Valor nutricional por 100 g | |
|---|---|
| Enerxía | 179 kJ (43 kcal) |
10.82 g | |
| Azucres | 7.82 g |
| Fibra alimentaria | 1.7 g |
0.26 g | |
0.47 g | |
| Vitaminas | Cantidade %DV† |
| Vitamina A equiv. | 6% 47 μg3% 274 μg89 μg |
| Tiamina (B1) | 2% 0.023 mg |
| Riboflavina (B2) | 2% 0.027 mg |
| Niacina (B3) | 2% 0.357 mg |
| Ácido pantoteico (B5) | 4% 0.191 mg |
| Ácido fólico (B9) | 10% 38 μg |
| Vitamina C | 75% 62 mg |
| Vitamina E | 2% 0.3 mg |
| Vitamina K | 2% 2.6 μg |
| Minerais | Cantidade %DV† |
| Calcio | 2% 20 mg |
| Ferro | 2% 0.25 mg |
| Magnesio | 6% 21 mg |
| Manganeso | 2% 0.04 mg |
| Fósforo | 1% 10 mg |
| Potasio | 4% 182 mg |
| Sodio | 1% 8 mg |
| Cinc | 1% 0.08 mg |
| Outros constituíntes | Cantidade |
| Auga | 88 g |
| Licopeno | 1828 µg |
| |
| †As porcentaxes son aproximadas empregando a recomendación de US para os adultos. Fonte: Base de datos USDA Nutrient | |
Descrición
editarA planta posúe un tronco sen pólas (malia o que podería inferirse da imaxe incluída na clasificación científica), dunha altura entre 1,8 e 6 m, coroado por follaxe en forma palmada, provisto de longos pecíolos. Conserva, aínda nos espécimes maduros, unha textura suculenta e turxescente, escasamente leñuda; e presenta numerosas cicatrices características, produto do crecemento e caída consecutivas da ramallada superior. O zume é de consistencia leñuda, e tóxico en estado natural para o ser humano, pode producir irritacións alérxicas en contacto coa pel . Este zume leitoso contén un encima moi útil, a papaína[4], empregado como abrandador de carnes: nas grellas ou barbacoas emprégase o zume que xorre o cortar a cortiza da leitosa verde para esparexelo sobre a carne, deixándoa sumamente tenra e zumarenta.
As follas de tipo palmadas posúen longos pedúnculos e lóbulos, medindo as follas até 24 cm de diámetro e os talos arredor de 61 cm de longo.
Notas
editar- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para papaia.
- ↑ Nome vulgar galego da árbore Gran dicionario Século 21 Galego/Castelán-Castelán/Galego, Galaxia, 2006.
- ↑ Nome vulgar galego da árbore n'Os cultivos agrícolas en Vocabulario do medio agrícola Santiago de Compostela, Dirección Xeral de Política Lingüística, 1988 e en Gran dicionario Xerais da lingua galega Vigo, Xerais, 2009.
- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para papaína.
Véxase tamén
editarLigazóns externas
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Papaia |
| Wikispecies posúe unha páxina sobre: Papaia |
- CRFG Fruit Facts Arquivado 21 de maio de 2013 en Wayback Machine. (en inglés)
- A papaia e as súas propiedades medicinais (en castelán)