Wikipedia

Pobo mandinga

Os mandinga[7] (tamén coñecidos localmente como malinke, maninka, manding, mandingo, mandenka, dioula, bambara ou mandinko)[8] son un grupo étnico de África occidental e un dos principais grupos étnicos do continente (os outros tres grandes grupos étnicos de África son os fula, os hausa e os songhai). Os mandinga son descendentes do Imperio de Malí, que ascendeu ó poder na rexión durante o século XIII baixo o goberno do rei Sundiata Keita, quen fundou o imperio que dominaría gran parte de África occidental. Migraron cara ó oeste dende o río Níxer na procura de mellores terras agrícolas e máis oportunidades de conquista.[9]

Pobo mandinga
Mansa Musa visita A Meca en 1324.[1]
Poboación
Poboación total:
45 millóns (1996)[2]
Rexións principais:
Mali Malí7 638 988 (50% da poboación)
Costa do Marfil Costa do Marfil6 852 620 (27,5% da poboación)[3]
Guinea Guinea4 064 875 6 (30% da poboación)[4]
Burkina Faso Burkina Faso2 018 410 (10,2% da poboación)
Gambia Gambia929 180 (42% da poboación)[5]
Senegal Senegal687 822 (7% da poboación)[6]
Serra Leoa Serra Leoa465 813 (8% da poboación)
Mauritania Mauritania306 900 (10% da poboación)
Aspectos culturais
LinguaLinguas mandinga
Relixión Islam (99%)
Grupos
relacionados		Pobos mandé

Os mandinga viven principalmente nos estados de Malí, Gambia, Guinea, Serra Leoa, o Senegal, Burkina Faso, Liberia, Guinea-Bissau, Níxer, Mauritania e Costa do Marfil. Malia súa gran dispersión, en moitos países os mandinga non son o maior grupo étnico,[10] agás en Gambia e Guinea onde constitúen a maioría demográfica.[10] A maioría dos mandinga viven en comunidades familiares nas vilas rurais tradicionais. A súa sociedade tradicional componse de castas estratificadas.[8][11] As comunidades mandinga teñen unha grande autonomía e autogoberno, sendo lideradas por un xefe ou grupo de anciáns. Teñen unha ampla tradición oral onde a súa mitoloxía, historia e coñecementos son transmitidos de xeración en xeración verbalmente.[12] Máis do 99% dos mandinga son musulmáns.[13]

Relixión

editar

O 99% dos mandinga son musulmáns.[9][13] Os mandingas recitan capítulos do Corán en árabe. Algunhas comunidades sincretizaron o islam coas relixións tradicionais africanas.

Notas

editar
  1. ↑ Richard Brent Turner (2003). Islam in the African-American Experience. Indiana University Press. pp. 18–19. ISBN 0-253-21630-3. 
  2. ↑ James Stuart Olson (1996). The Peoples of Africa: An Ethnohistorical Dictionary. Greenwood. pp. 366–367. ISBN 978-0-313-27918-8. 
  3. ↑ "Ivory Coast - Ethnic Groups And Languages". Countrystudies.us. Consultado o 12 de outubro de 2013. 
  4. ↑ "Ethnic groups - Guinea". Nationsencyclopedia.com. Consultado o 12 de outubro de 2013. 
  5. ↑ pt. "Mandinka Tribe, Gambia". Accessgambia.com. Consultado o 1 de xuño de 2016. 
  6. ↑ Joshua Project (4 de febreiro de 2009). "Mandingo, Mandinka of Senegal Ethnic People Profile". Joshuaproject.net. Consultado o 12 de outubro de 2013. 
  7. ↑ Entrada mandinga en Digalego
  8. ↑ 8,0 8,1 Godfrey Mwakikagile (2010). The Gambia and Its People: Ethnic Identities and Cultural Integration in Africa. New Africa Press. pp. 43–44. ISBN 978-9987-16-023-5. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Logon, Roberta A. (maio de 2007). "Sundiata of mali". Calliope 17 (9): 34–38. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Anthony Appiah; Henry Louis Gates (2010). Encyclopedia of Africa. Oxford University Press. pp. 135–136. ISBN 978-0-19-533770-9. 
  11. ↑ Arnold Hughes; Harry Gailey (1999). Historical Dictionary of the Gambia, 3rd Edition. Scarecrow. p. 141. ISBN 978-0-8108-3660-0. 
  12. ↑ Donald Wright (1978). "Koli Tengela in Sonko Traditions of Origin: an Example of the Process of Change in Mandinka Oral Tradition". History in Africa (Cambridge University Press) 5: 257–271. doi:10.2307/3171489. 
  13. ↑ 13,0 13,1 Quinn, Charlotte A.; Quinn, Charlotte A. (decembro de 1973). "Mandingo Kingdoms of the Senegambia: Traditionalism, Islam and European Expansion". The American Historical Review 78 (5): 1506–1507. JSTOR 1854194. doi:10.2307/1854194. 

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar
  • Charry, Eric S. (2000). Mande Music: Traditional and Modern Music of the Maninka and Mandinka of Western Africa. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 0-226-10161-4. 
  • Lucie Gallistel Colvin. Historical Dictionary of Senegal. Scarecrow Press/ Metuchen. NJ - Kondon (1981) pp. 216–217
  • Pascal James Imperato. Historical Dictionary of Mali. Scarecrow Press/ Metuchen. NJ - Kondon (1986) pp. 190–191
  • Robert J. Mundt. Historical Dictionary of the Ivory Coast (Côte d'Ivoire). Scarecrow Press/ Metuchen. NJ - Kondon (1987) pp. 98–99
  • Robert W. Nicholls. "The Mocko Jumbie of the U.S. Virgin Islands; History and Antecedents". African Arts, Vol. 32, No. 3 (Autumn, 1999), pp. 48–61+94-96
  • Matt Schaffer (Editor). "Djinns, Stars and Warriors: Mandinka Legends from Pakao, Senegal" (African Sources for African History, 5) Brill Academic Publishers (2003) ISBN 978-90-04-13124-8
  • Schaffer Matt (2005). "Bound to Africa: The Mandinka Legacy in The New World". History in Africa 32: 321–369. doi:10.1353/hia.2005.0021. 
  • ETHNOLOGUE Languages of the World- Thirteenth Edition (1996).
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pobo_mandinga&oldid=6762470»
  NODES
Project 2
todo 1