Regras do fútbol

As regras do fútbol, tamén coñecidas coma as regras do xogo a nivel da FIFA, son as regras que rexen o fútbol en todo o mundo. Os cambios nelas están a cargo da International Football Association Board, a cal está conformada poa FIFA as catro asociacións de fútbol do Reino Unido.

Historia das regras

Artigo principal: Historia do fútbol.

Ao longo da historia creáronse distintos regulamentos para os distintos códigos do fútbol, pero os máis similares aos do fútbol actual xurdiron durante mediados do século XIX en Inglaterra.

O regulamento creado en 1863 en conxunto coa Football Association de Inglaterra é considerado coma o primeiro do fútbol.

En 1886 celebrouse a primeira reunión oficial da International Football Association Board, asociación que pretendía organizar o fútbol do Reino Unido baixo un mesmo regulamento. En 1913 a FIFA sumouse como membro.

En 1937 o número de regras aumentou de 13 a 17. En 1997 deuse o seguinte cambio importante de regras, onde o texto delas foi aumentado nun 30%.

Regras actuais

Elementos de xogo

Terreo de xogo

Terreo de xogo coas distancias marcadas

O terreo de xogo debe ser de céspede natural ou artificial, aínda que esta opción pode depender do regulamento da competición. O terreo deberá ser rectangular, sendo a súa lonxitude entre 90 e 120 m (100 e 110 m para partidos internacionais), e o seu ancho entre 45 e 90 m (64 e 75 m para partidos internacionais). Todo o perímetro do terreo estará rodeado por liñas de 12 cm de ancho como máximo: as 2 máis longas terán o nome de liñas de banda, mentres que as demais serán as liñas de meta. Dentro do campo trázase unha liña paralela e equidistante ás liñas de meta, chamada liña media. O punto medio desta liña será o centro dunha circunferencia de raio igual a 9,15 m.

En cada intersección entre as liñas de meta e de banda (4 en total) colocarase unha bandeirola sen punta de polo menos 1,5 m de altura. Opcionalmente pódense poñer bandeirolas exteriores ao terreo a 1 m de distancia da intersección entre as liñas de banda e a liña media. Tomando como centro cada unha das interseccións, deberase marcar unha semicircunferencia de raio 1 m que vaia desde a liña de banda ata a liña de meta, polo interior do terreo. Esta área recibe o nome de área de esquina. Opcionalmente pódense facer unhas pequenas marcas sobre as liñas de meta a 9,15 m de cada bandeirola.

A portería

Sobre as liñas de meta colocaranse dous postes verticais, ambos equidistantes das bandeirolas, e unidos por un poste horizontal (traveseiro). A distancia entre a parte interior dos postes verticais será de 7,32 m, e a distancia entre a parte inferior do traveseiro e o chan de 2,44 m. Os postes deberán ter o mesmo ancho que as liñas de meta, e ser de cor branca. Esta construción será chamada meta ou portería, e pode posuír unha rede que a cubra, pero deberá estar entre a liña de meta e a parte exterior do terreo. Os postes poden ser de forma cadrada, rectangular, redonda ou elíptica, e poden estar feitos de madeira, metal ou outro material aprobado.

Na zona das metas trazaranse as áreas de meta. Trázanse dúas liñas perpendiculares á liña de meta, situadas a 5,5 m da parte interior de cada poste vertical da meta. As devanditas liñas penetraranse 5,5 m no terreo de xogo e uniranse cunha liña paralela á liña de meta. A área delimitada polas devanditas liñas e a liña de meta será a área de meta.

A denominada área de penalización ou de penal trázase igual que a área de meta, pero con liñas de 16,5 m. Dentro desta área, marcarase o punto penal. O devandito punto estará situado a 11 m da liña de meta e equidistante dos postes da meta. No exterior da área penal marcarase un segmento de circunferencia con centro no punto penal e un raio igual a 9,15 m.

Balón

O balón Teamgeist da marca Adidas

O balón é un obxecto con forma de esfera empregado para a práctica do fútbol. Debe ser de coiro ou outro material adecuado. A súa circunferencia ten que ser de entre 68 e 70 cm, a súa masa de entre 410 e 450 g, e a súa presión de entre 0,6 e 1,1 atm ao nivel do mar.

Se un balón se dana durante un partido, só o árbitro pode dar o visto e prace para cambialo por outro.

Para partidos a nivel de FIFA, tódolos balóns deben posuír polo menos unha das seguintes tres marcas:

O logotipo de FIFA APPROVED
O logotipo de FIFA INSPECTED
A referencia INTERNATIONAL MATCHBALL STANDARD

A lista das ditas especificacóns adicionais, características de cada unha das categorías, deberá ser aprobada polo International Football Association Board. Os organismos que levan a cabo os controis de calidade serán seleccionados pola FIFA.

Xogadores

Cada un dos dous equipos que disputan un partido poderá ter un máximo de 11 futbolistas dentro do terreo, e non menos de 7, aínda que este último número pode variar segundo a competición. Un dos futbolistas debe ser o guardameta.

En competicións oficiais poderanse facer ata 3 cambios nun mesmo partido por equipo, e poderanse ter no banco de 3 a 7 suplentes, dependendo do regulamento de cada competición. Para partidos de seleccións internacionais "A", poderanse ter ata 6 suplentes no banco.

Para realizar unha substitución entre un futbolista titular e un suplente deberase informar o árbitro. O suplente ou substituto non poderá ingresar no campo de xogo ata que o xogador substituído abandone por completo o campo de xogo. A substitución realizarase sobre a liña de banda e sobre a metade do campo durante unha interrupción do partido. O xogador substituído non poderá volver ingresar durante ese partido. Se o xogador a ingresar viola estas regras, será amoestado.

En calquera momento do partido, ata durante unha quenda de penais, un xogador de campo (non porteiro) poderá cambiar de posición co porteiro a condición de que o árbitro sexa informado sobre esta acción, e a mesma se realice durante unha interrupción. Se algunha destas dúas condicións non se cumpren, ambos os xogadores serán amoestados.

Se un xogador é expulsado antes do comezo do partido, poderá ser substituído por un suplente. Se un suplente é expulsado antes do partido, non poderá xogar, nin ser substituído.

Equipamento dos xogadores

Equipamento básico dun futbolista.

Por cuestións de seguridade, os xogadores non poderán levar elementos que poidan resultar perigosos para eles mesmos ou para os demais. Todo tipo de xoiería está prohibido durante un partido, ata se as mesmas están cubertas por algún tipo de cinta adhesiva. Certos protectores de cabeza, xeonllo ou lentes de material brando están permitidos por non se considerar perigosos.

Cada xogador deberá ter as seguintes pezas e obxectos na súa indumentaria:

Camiseta de manga curta ou larga
Pantalóns curtos
Medias
Noeleiras
Calzado adecuado

As camisetas de ambos os equipos e as dos dous porteiros deberán ter diferenzas para evitar a confusión dos xogadores e os árbitros. O capitán de cada equipo deberá ter unha banda nun dos seus brazos para diferencialo dos demais xogadores.

Previo ao comezo de cada partido, os árbitros deberán verificar que os xogadores cumpran co regulamento de equipamento. Se durante o desenvolvemento do partido o árbitro nota algún incumprimento das regras, esperará unha interrupción do xogo para indicarlle ao xogador que se retire do campo de xogo. Cando o xogador faga os cambios requiridos, o árbitro verificará os cambios durante unha interrupción, e se están dentro do permitido deixará volver ao xogador.

Árbitros

Árbitro principal

Artigo principal: Árbitro (deporte).

O árbitro é quen terá a autoridade total para facer cumprir as regras de xogo no partido para o que foi nomeado. Todas as decisións do árbitro son definitivas. Só el pode modificar unha decisión, sempre que non renove o xogo ou o partido finalice.

Á parte das controlar que se respecten as outras regras, o árbitro debe cronometrar e tomar nota dos incidentes do partido, interromper, suspender ou finalizar o partido de ser necesario, expulsar calquera funcionario ou persoa externa do campo de xogo, e ata de fóra do escenario.

Interromperá o xogo se considera que un xogador sufriu unha lesión grave, e poderá continuar o xogo se ao seu parecer a lesión é leve. Neste último caso, cando o xogo se interrompa por outro motivo, permitirá o ingreso de asistentes para tratar o xogador lesionado.

Asegurarase que todo xogador que sufra unha hemorraxia abandone o campo de xogo. O mesmo poderá reingresar nunha interrupción, logo dunha verificación do árbitro.

Mostraralle cartón amarelo ou vermello a todo xogador que cometa unha infracción merecedora da mesma. No caso de que un xogador cometa máis dunha infracción ao mesmo tempo, o árbitro castigará a máis grave.

Permitirá que o xogo continúe se o equipo contra o cal se cometeu unha infracción benefíciase dunha vantaxe, e sancionará a infracción cometida inicialmente se a vantaxe prevista non se cumpre nese momento. Esta acción coñécese popularmente como Lei da Vantaxe, malia que non é unha lei en si.

No caso de que unha infracción suceda fóra do seu campo visual, actuará conforme ás indicacións dos seus árbitros asistentes.

Terminado o partido, emitirá un informe cos detalles do partido ás autoridades competentes.

Árbitros asistentes

Artigo principal: Xuíz de liña.

Ademais do árbitro principal, hai dous árbitros asistentes, que son os encargados de axudarlle ao árbitro en toma de decisións particulares pola súa situación no campo. Os asistentes teñen a misión de indicar as seguintes situacións, decisión que poderá ou ser aceptada polo árbitro principal:

o balón traspasou os limítes do terreo
a que equipo corresponde realizar un saque de esquina, de meta ou de banda
posición de fóra de xogo
substitución de xogadores
infraccións ou incidentes fóra do campo visual do árbitro principal
infraccións ou incidentes próximos ao asistente
se o porteiro se adianta nun penalti, ou a pelota non traspasou a meta por completo

Os asistentes poden moverse ao longo dunha das metades das liñas de banda, pero poden ingresar noo campo se for necesario, por exemplo para marcar a distancia da barreira nun tiro libre.

Se un asistente se comporta en forma indebida, pode ser expulsado polo árbitro principal. O partido daríase por suspendido se non hai un substituto para o asistente expulsado.

Ademais, dependendo da competición, poden haber 1 ou 2 asistentes extras chamados cuarto e quinto árbitro. Os mesmos encárganse de tarefas externas ao campo de xogo, por exemplo realizar as substitucions e indicar o tempo engadido.

Desenvolvemento do xogo

Duración do partido

Cada partido xógase en dous períodos de 45 minutos cada un, salvo que por mutuo acordo entre o árbitro e os dous equipos participantes se conveña outra cousa. Os cambios de duración de cada período deberán tomarse antes do inicio do partido e conforme ao regulamento da competición. Entre ambos os períodos realizarase un descanso de 15 minutos como máximo.

Ao final de cada período o árbitro deberá, segundo o seu criterio, aumentar tempo para recuperar o tempo perdido. Os motivos para conformar ese tempo engadido son os seguintes:

substitucións
avaliación dunha lesión por parte do árbitro
transporte dos xogadores fóra do terreo
calquera outro motivo de perda de tempo

No caso de que se deba volver a tirar un penalti co tempo extra xa cumprido, prolongarase o tempo ata que se efectúe o penalti. O penalti considérase efectuado cando é gol, é desviado fóra do campo, tócao o porteiro ou bate en calquera parte da meta.

Culminado o tempo regulamentario (90 minutos e mais o tempo engadido), pode ser necesario disputar unha prórroga, dependendo do regulamento da competición. Esta prórroga consta de dous períodos de 15 minutos, mais pode verse culminada se se converte un gol de ouro ou de prata, se estes están permitidos pola competición. Tamén dependendo do regulamento da competición, pódense executar penaltis despois do tempo regulamentario ou trala prórroga.

Inicio e reanudación do xogo

Previo ao comezo do partido, os capitáns de ambos os equipos reúnense co árbitro principal no centro do campo. Un deles elixe un lado dunha moeda que será lanzada polo árbitro. O xogador que acerte de que lado caeu a moeda deberá elixir cara a que meta atacará o seu equipo, mentres que o outro iniciará o partido movendo do centro do campo. Para o segundo tempo, os equipos cambiasen de meta e moverá o equipo que gañou o sorteo.

Ao comezo do partido, o equipo que non gañou o sorteo deberá efectuar un saque de saída. O mesmo efectúase movendo o balón desde o centro do terreo, cos xogadores de ambos os equipos nas súas respectivas metades do campo, e cos xogadores do equipo que non efectúa o saque polo menos a 9,15 m do balón. O xogador que toca o balón nun saque de saída non pode volver tocalo antes de que o toque outro xogador, pero se o fixese, o equipo contrario recibiría un tiro libre indirecto a favor desde o punto en que sucedeu o mencionado. Este procedemento repítese no segundo tempo, logo dun gol (polo equipo non anotador) e ao comezo do ou os tempos suplementarios de seren necesarios.

Nalgunhas situacións, por exemplo cando se detén o xogo para quitar un xogador lesionado, durante un partido é necesario facer un balón a terra. O balón a terra é unha forma para renovar o xogo logo dunha interrupción temporal necesaria, cando o balón está en xogo, por mor de calquera incidente non indicado nas regras de xogo. Para facer un balón a terra, o árbitro deberá deixar caer o balón ao piso desde unha altura aproximada de 1 m, e logo de que rebote no piso poderá ser xogada por calquera xogador. O proceso repítese se un xogador toca o balón antes de que este toque o piso, ou se o balón sae do campo sen que o toque ningún xogador. Se o balón a terra se debe executar dentro da área de meta, o mesmo realizarase na liña paralela á liña de meta máis próxima, á altura de onde se debía facer.

Balón en xogo ou fóra de xogo

O balón considérase fóra de xogo (non confundir coa regra do fóra de xogo) cando traspasa por completo os límites do terreo ou o árbitro interrompe o xogo. Cabe destacar que as liñas do campo forman parte do terreo de xogo, e non se consideran como exteriores.

Goles

Márcase un gol cando o balón cruza a liña de meta entre os postes verticais e por baixo do traveseiro da meta, sempre e cando o equipo que anota non infrinxa algunha das regras do xogo previamente.

Se un equipo marca máis goles que o outro, será o gañador do partido. Se ambos marcan a mesma cantidade de goles, o partido será un empate. Dependendo da competición, pódese estender o partido con tempo extra ou tiros de penais.

Fóra de xogo

O dianteiro azul á esquerda do diagrama está en posición de fóra de xogo xa que está por diante do penúltimo defensor (marcado pola liña de puntos) e do balón, pero para marcar a infracción debe estar participando do xogo nalgunha das tres formas posibles

A regra do fóra de xogo non constitúe unha infracción en si, e polo tanto ningún xogador poderá recibir unha tarxeta do árbitro ao infrinxir esta regra.

Un xogador está en posición de fóra de xogo se, ao recibir un pase dun dos seus compañeiros atópase máis preto da liña de meta contraria que o balón e o penúltimo adversario e está na metade do campo do equipo contrario, salvo que ese pase recibido sexa directamente dun saque de meta, de banda ou de esquina.

Estar en posición de fóra de xogo non é suficiente para cometer a infracción. Á parte disto, o xogador en posición de fóra de xogo deberá estar interferindo no xogo, interferindo cun adversario ou gañando vantaxe de devandita situación para que árbitro cobre a infracción. Se se cobra a infracción, o árbitro marcará un tiro libre indirecto ao equipo defensor desde o lugar que estaba o xogador inhabilitado do equipo atacante.

Interferir no xogo: Xogar ou tocar o balón que foi pasado ou tocado por un compañeiro.
Interferir cun adversario: Impedir que un adversario xogue ou poida xogar o balón, obstruíndo o campo visual ou os movementos, ou facendo un xesto ou movemento que, a xuízo do árbitro, engane ou distraia ao adversario.
Gañar vantaxe de devandita situación: Xogar un balón que rebota nun poste ou no traveseiro logo de estar nunha posición de fóra de xogo , ou xogar un balón que rebota nun adversario (o porteiro por exemplo) logo de estar nunha posición de fóra de xogo.

Faltas e incorreccións

Nalgúns casos as faltas son merecedoras de amoestacions

O árbitro concederá un tiro libre directo ao equipo rival do xogador que cometa unha das seguintes infracciones, que o árbitro considere imprudentes, temerarias ou co uso dunha forza excesiva:

dar ou intentar dar unha patada a un adversario
poñer ou intentar poñer unha cambadela a un adversario
saltar sobre un adversario
cargar contra un adversario
golpear ou intentar golpear a un adversario
empuxar un adversario

Tamén se procederá cun tiro libre directo se se comente algunha das seguintes infracciones:

facer unha entrada a un contrario para gañar a posesión do balón, tocándolle antes que ao balón
suxeitar un adversario
chuspirlle a un adversario
tocar o balón deliberadamente coas mans (exceptúase ao guardameta dentro da súa propia área penal)

O mesmo executarase desde o lugar onde ocorreu a infracción. Se ocorreu dentro da área penal propia, independentemente da posición do balón e se o balón está en xogo, marcarase un tiro penal en contra do equipo infractor.

Ademais, deberase marcar un tiro libre indirecto para o rival se un xogador, que non sexa o guardameta, comete unha das seguintes infracciones:

xoga de forma perigosa
obstaculiza o avance dun adversario
impide que o guardameta poida sacar o balón coas mans
comete calquera outra infracción que non sexa anteriormente mencionada na Regra 12, pola cal o xogo sexa interrompido para amoestalo ou expulsalo

Tamén se marcará un tiro libre indirecto a favor do rival se o guardameta comete unha das seguintes infracciones:

tarda máis de seis segundos en poñer o balón en xogo logo de habelo controlado coas súas mans
volve tocar o balón coas mans logo de habelo posto en xogo e sen que calquera outro xogador tocouno
toca o balón coas mans despois de que un xogador do seu equipo cédallo co pé
toca o balón coas mans logo de habelo recibido directamente dun saque de banda lanzado por un compañeiro

O árbitro poderá mostrar cartolinas amarelas e vermellas de ser necesario

Previamente, durante, e xa finalizado o partido, o árbitro poderá amoestar (mostrar tarxeta amarela) ou expulsar (tarxeta vermella) a calquera xogador, substituto ou xogadores substituídos que figuren nas listas de ambos equipos para o partido.

Un xogador que se atope dentro do terreo durante o desenvolvemento do xogo poderá ser amoestado se comete unha das seguintes infracciones:

ser culpable de conduta antideportiva
desaprobar con palabras ou accións
infrinxir persistentemente as regras de xogo
retardar a reanudación do xogo
non respectar a distancia regulamentaria nun saque de esquina, tiro libre ou saque de banda
entrar ou volver entrar no terreo de xogo sen o permiso do árbitro
abandonar deliberadamente o terreo de xogo sen o permiso do árbitro

Se o xogador en cuestión é un substituto ou un xogador substituído, poderá ser amoestado se comete algunha das seguintes infracciones:

ser culpable de conduta antideportiva
desaprobar con palabras ou accións
retardar a reanudación do xogo

Un xogador (titular, substituto ou substituído) poderá ser expulsado se comete algunha das seguintes infraccións:

ser culpable de xogo brusco grave
ser culpable de conduta violenta
chuspir a un adversario ou a calquera outra persoa
impedir con man intencionada un gol ou malograr unha oportunidade manifesta de gol (isto non vale para o gardameta dentro da súa propia área penal)
malograr a oportunidade manifesta de gol dun adversario que se dirixe cara á meta do xogador mediante unha infracción sancionable con tiro libre ou penal
emprega linguaxe ou xesticula de xeito ofensivo, groseira ou obscena
recibir unha segunda amoestación no mesmo partido.

O significado de conduta antideportiva foi tema de discusión ao longo da historia. Un dos máis coñecidos é cando un xogador se quita a camiseta ao momento de festexar un gol. Se a camiseta se pon por encima da cabeza ou se quita, considérase conduta antideportiva e é merecedor dunha tarxeta amarela. Tratar de enganar o árbitro para que este tome unha decisión errónea considérase conduta antideportiva, e deberá ser amoestado.

Balón parado

Tiros libres

Un xogador prepárase para executar un tiro libre directo

No fútbol existen dous tipo de tiros libres: os directos e indirectos. Estes son marcados polo árbitro cando un equipo comete unha infracción merecedora dos mesmos.

O procedemento para executar un tiro libre é tocar o balón co pé mentres o primeiro esta inmóbil. O executante non pode volver tocar o balón sen que outro xogador o toque. Todos os adversarios deberán estar a polo menos 9,15 m de distancia do balón. Se un rival non cumpre con isto último, pero non incide na xogada, o árbitro deixará xogar. Se o tiro libre é no área de meta propia, o mesmo pódese executar desde calquera lugar da mesma, e todos os rivais deberán estar fóra da área. Se é dentro da área de meta rival, o mesmo executarase sobre a liña paralela á liña de meta máis próxima, á mesma altura de onde ocorreu a infracción. Se o equipo defensor ten un tiro libre a favor dentro da súa área penal, o mesmo deberá ser enviado fóra da área para que un xogador rival poida tocar o balón. Se o rival non cumpre co anterior, repetirase o tiro.

O lanzador debe tocar o balón co seu pé, pero logo non pode volver tocalo ata que outro xogador o faga. Se o xogador toca o balón con calquera parte, excepto as mans, logo do tiro e sen que ningún outro xogador o toque, marcarase un tiro libre indirecto ao equipo contrario. Se isto último dáse cun toque da man, concederase un tiro libre directo ao equipo rival desde onde ocorreu a infracción. Se sucede dentro da área penal propia, será un penalti o que se marque. Se o porteiro executa o tiro, e toca o balón coas súas mans dentro da área penal propia sen que outro xogador tocouno, concederase un tiro libre indirecto para o equipo rival desde onde ocorreu a infracción.

Nun tiro libre, o xogo consideráse renovado cando o lanzador toca e move o balón. Colocar o pé encima do balón previo ao tiro non se considera poñelo en xogo.

Pódese marcar un gol directamente dun tiro libre directo, mentres que nun indirecto non. Para este último caso, se o balón entra en propia meta, marcarase saque de esquina para o rival, pero se é na meta contraria, marcarase un saque de meta para o rival. Para indicar un tiro libre directo, o árbitro estende o seu brazo cara a defensa do equipo infractor. Para os indirectos o procedemento do árbitro é similar, pero ademais debe manter un dos seus brazos verticalmente ata que outro xogador toque o balón.

Tiros de penalti

Artigo principal: Penalti.

Un xogador lanzando un Penalti

O penalti márcase cando un xogador comete unha infracción merecedora do cobrou dun tiro libre directo dentro da súa propia área penal. Pódese marcar un gol directamente do mesmo.

Executarao un xogador do equipo rival ao que cometeu a infracción. O balón debe ser colocado no punto penal, e o lanzador deberá ser debidamente identificado. O porteiro do equipo rival deberá estar sobre a liña de meta da área penal mencionada, e dentro da súa meta. Todos os demais xogadores deberán estar dentro do terreo, fóra da área penal, detrás do punto penal e a 9,15 m do punto penal. O árbitro asistente máis próximo colocarase na beira da área penal, sobre a liña de meta, e na posición máis próxima á liña de banda que cobre.

Dadas as condicións anteriores, o árbitro poderá dar o sinal para que se execute o tiro penal. Cando se dea o sinal, o lanzador deberá mover o balón co seu pé cara a adiante (cara ao porteiro rival). O xogo renovarase cando o xogador toque e mova o balón cara a adiante.

Se logo do sinal, pero antes da ejecución, o lanzador infrinxe algunha regra, o árbitro continuará xogando. Se é gol, repetirase o tiro, se non o é, marcarase un tiro libre indirecto ao equipo rival desde onde ocorreu a infracción. Se sucede o mesmo co porteiro rival (o máis común adoita ser adiantarse antes de que o xogo estea restablecido), considérase gol se o balón ingresou á meta, pero se repetirá se non o fixo.

Se un compañeiro do lanzador infrinxe algunha regra (a máis común adoita ser ingresar ao área penal antes de que o xogo estea restablecido), o árbitro continuará xogando. Se é gol, repetirase o tiro, pero se non o é, marcarase un tiro libre indirecto ao equipo rival desde onde ocorreu a infracción. Se sucede o mesmo cun compañeiro do guardameta, concederase o gol se o balón ingresou á meta, pero se repetirá se non o fixo. Se os infractores das regras son xogadores de ambos equipos, repetirase o tiro independentemente do resultado do mesmo.

Se o lanzador toca o balón novamente sen que outro xogador fíxoo logo do tiro, marcarase un tiro libre indirecto ao equipo rival desde onde ocorreu a infracción. Se o fai coas mans, será un tiro libre directo.

Se o balón toca calquera outro obxecto desde o momento en que se move cara a adiante o balón, repetirase o tiro. Se logo de rebotar no guardameta, nos postes ou no traveseiro, o balón toca algún outro obxecto, o árbitro deterá o xogo, e renovarao cun balón a terra desde onde ocorreu o feito.

Se un tiro penal ocorre cando xa se consumiu por completo o tempo engadido ao final dun período, executarase de todos os xeitos. No momento da ejecución, o árbitro poderá dar por terminado o período logo de que a pelota ingrese dentro da meta. Se o balón rebota no guardameta ou na meta e volve ao terreo, o árbitro poderá dar por terminado o período. Se sucede o último, pero o balón vaise fóra do terreo ou cara a dentro da meta (gol neste último caso), poderá dar por terminado o partido.

Saques de banda

Artigo principal: Saque de banda.

O saque de banda é unha forma de renovar o xogo. Outórgase cando o balón cruza por completo calquera das liñas de banda. O mesmo realízao un xogador do equipo que non tocou por última vez o balón antes de que saíse, e realízao coas súas mans desde o lugar por onde saíu o balón. O procedemento para realizalo é o seguinte: o lanzador debe estar de pé de fronte ao campo, ter unha parte de ambos pés sobre a liña de banda ou no exterior do campo, utilizar ambas mans e debe lanzar o balón desde atrás e por encima da cabeza.

Logo do saque, o lanzador non pode tocar o balón ata que o toque outro xogador, pero se sucedese isto (excepto coas mans), concederíase un tiro libre indirecto ao equipo rival desde o lugar onde ocorreu a infracción. Se isto último sucede co guardameta (ou sexa que executa o saque e toca o balón con calquera parte excepto as mans) e dentro da área, sancionarase un tiro penal ao equipo rival.

Se o lanzador toca o balón coa man, e sen que o toque previamente outro xogador tralo saque de banda, o árbitro marcará un tiro libre directo ao equipo rival desde onde ocorreu o toque coa man. Se ocorrese dentro da área penal, o árbitro marcará un tiro penal para o equipo rival. Se o ejecutante é o guardameta e isto sucede dentro da área penal, marcaríase un tiro libre indirecto ao equipo rival dentro da área penal, desde onde ocorreu a infracción.

Os xogadores rivais teñen que estar polo menos a 2m de distancia do executor. Se un rival non cumpre con isto último, pero non incide na xogada, seguirase xogando. Se o rival distrae ou estorba de forma incorrecta ao ejecutor do saque, o primeiro recibirá unha tarxeta amarela. Se o ejecutante realiza mal o saque (faio no lugar equivocado ou de forma incorrecta en canto ao seu procedemento), o saque será executado por un xogador do equipo contrario.

Non se pode converter un gol directamente dun saque de banda. Se isto sucedese, outorgaríase un saque de meta ao equipo rival. Se sucedese en propia meta, outorgaríase un saque de esquina ao rival.

Saques de portería

Artigo principal: Saque de portería.

O saque de portería é unha forma de renovar o xogo. Outórgase cando o balón cruza por completo calquera das liñas de meta logo de ser tocado por un xogador do equipo atacante, e se o balón non cruza por dentro da meta (ou sexa se non é gol).

Para executalo, un xogador do equipo defensor debe golpear o balón desde calquera parte da área de meta. Todos os rivais deben estar fóra da área penal ata que o balón estea en xogo, ou sexa cando saia da área penal. Se o balón non sae da área penal, repetirase o tiro.

Se o xogador toca o balón con calquera parte, excepto as mans, logo do saque e sen que ningún xogador tocouno, marcarase un tiro libre indirecto ao equipo contrario. Se isto último dáse cun toque da man, concederase un tiro libre directo ao equipo rival desde onde ocorreu a infracción. Se sucede dentro da área penal, será un tiro penal o que se marque. Se o gardameta executa o saque e toca o balón coas súas mans dentro da área penal sen que outro xogador o tocase, concederase un tiro libre indirecto para o equipo rival desde onde ocorreu a infracción.

Pódese converter un gol directamente dun saque de portería. Se un xogador marca contra a súa propia meta nun saque de meta, concederase un saque de esquina para o equipo contrario.

Saques de esquina

Artigo principal: Saque de esquina.

Banderín e semicircunferencia

O saque de esquina é outra forma de reiniciar o xogo. Outórgase cando o balón cruza por completo calquera das liñas de meta logo de ser tocado por un xogador do equipo defensor, sempre que o balón non cruce por dentro da meta (non sexa gol).

Para executalo, colócase o balón sobre a semicircunferencia máis próxima ao lugar onde saíu o balón, xunto ao banderín. Tódolos rivais deben estar polo menos a 9,15 m da semicircunferencia (a 10,15m do banderín). Se un rival non cumpre con isto último, pero non incide no xogo, o árbitro deixará xogar.

O tirador debe tocar o balón co seu pé, pero logo non pode volver tocalo ata que outro xogador o faga. Se o xogador toca o balón con calquera parte, excepto as mans, logo do saque e sen que ningún xogador o toque, marcase un tiro libre indirecto ao equipo contrario. Se isto último dáse cun toque da man, concedese un tiro libre directo ao equipo rival desde onde ocorreu a infracción. Se sucede dentro da área de penal propia, será un tiro de penalti o que se marque. Se o porteiro executa o saque, e toca o balón coas súas mans dentro da área penal propia sen que outro xogador o toque, concedese un tiro libre indirecto para o equipo rival desde onde ocorreu a infracción.

Pódese converter un gol directamente dun saque de esquina. Se un xogador marca contra a súa propia meta nun saque de esquina, concedese un saque de esquina para o equipo contrario, pero sobre a outra liña de meta.