Renault F1 Team
Suxeriuse que este artigo ou apartado sexa fusionado con "Renault na Fórmula 1" (conversa). Para realizar a fusión das páxinas segue estes pasos. |
- Non confundir con Team Lotus, fundado por Colin Chapman.
- Non confundir con Team Lotus, anteriormente chamado Lotus Racing, propiedade de Tony Fernandes.
| |
| Nome completo | Équipe Renault Elf (1977–1985) Renault F1 Team (2002–2010) Lotus Renault GP (2011) |
|---|---|
| Bandeira | 
|
| Baseada en | Viry-Châtillon, París, Francia (1977–1985) Enstone, Oxfordshire, Reino Unido (2002–2011) |
| Tempadas en activo | 19 (1977-1985, 2002-2010, 2011) |
| Número de pilotos |  Fernando Alonso René Arnoux Alain Prost Giancarlo Fisichella Jarno Trulli Robert Kubica
|
| Debut | Gran Premio do Reino Unido de 1977 |
| Carreiras | 403 |
| Campionatos de Construtores | 2 (2005 e 2006) |
| Campionatos de Pilotos | 2 (2005 e 2006) |
| Vitorias | 35 |
| Pole positions | 51 |
| Voltas Rápidas | 33 |
| Puntos totais | 1777 |
| Derradeiro GP | Gran Premio de Abu Zabi de 2020 |
Lotus Renault GP Limited é un equipo británico de Fórmula 1. Competiu na categoría como Equipe Renault Elf e con licenza francesa desde finais dos anos 1970 ata 1985, e regresou co nome de Renault F1 Team a partir de 2002, adquirindo o equipo Benetton, que á súa vez comprou o equipo Toleman en 1986.
Renault vendeu o 75% do equipo a Genii Capital a finais de 2009; e o 25% restante, en decembro de 2010, renomeando a escuadra como Lotus Renault GP e anunciando a creación de Renault Sport F1 para a subministración de motores e tecnoloxía a partir de 2011.
Historia
editarInicios
editarA súa participación en competicións remóntase á primeira década do século XX. En 1906, Renault logra a súa primeira vitoria no Gran Premio de Francia de 1906. Logo deste curto período, Renault afástase da competición por 70 anos, volvendo a finais dos anos 70 e manténdose desde entón como equipo ou provedor de motores.
Anos 70 e 80: introdución dos motores turbo
editarRenault iniciou as súas participacións en Fórmula 1 nas últimas cinco carreiras de 1977 con Jean-Pierre Jabouille como único piloto. O Renault RS01 é recordado polo seu motor turbo de 1´5 l, que foi o primeiro motor turbo na historia da F1. O vehículo de Jabouille resultou moi inestable e foi tomado como pouco serio durante as súas primeiras carreiras, recibindo o alcume de a teteira amarela. Ese ano non logrou terminar ningunha carreira.
O ano seguinte iniciouse de forma similar, con catro retiradas consecutivas por fallos de motor, pero cara ao final do ano, o equipo empezou a obter resultados, con dous terceiros postos en cualificación. A primeira carreira completada foi o Gran Premio dos Estados Unidos de 1978 obtendo o equipo un cuarto lugar e os seus primeiros puntos na Fórmula 1.
Coa entrada dun segundo piloto, René Arnoux, en 1979, o equipo seguiu sen brillar. Jabouille obtivo o primeiro lugar en cualificacións para o Gran Premio de Suráfrica de 1979. A súa primeira vitoria obtívoa Jabouille no Gran Premio de Francia de 1979. Esa foi a primeira carreira gañada por un motor turbo. A partir de aí, os resultados empezaron a chegar, sobre todo co piloto Arnoux. A partir dos anos 80, Renault corría algunhas carreiras con 3 coches, 2 oficiais e un privado ou de reserva, sendo este de menor potencia ou máis difícil de conducir. En 1981, Alain Prost sucedeu a Jabouille e a combinación Arnoux-Prost-Renault comezou a obter resultados. En 1982, o equipo gañou 11 carreiras, 9 delas por Prost. A partir de 1984, o equipo xa non logrou os resultados anteriores e en 1986 dedicouse unicamente a producir motores.
Provedor de motores
editar
En 1989, coa prohibición dos motores turbo, Renault regresou á Fórmula 1 novamente cos seus motores impulsando os automóbiles Williams e en 1992, Williams-Renault gañou o campionato de construtores. Este foi o inicio da dominación dos motores Renault, con cinco campionatos de pilotos (Mansell en 1992, Prost en 1993, Schumacher en 1995, Hill en 1996 e Villeneuve en 1997) e seis de construtores entre 1992 e 1997. Anteriormente fornecera motores turbo a Lotus entre 1984 e 1986.
Ao finalizar a tempada 1997, Renault retírase novamente. Con todo, os motores seguiron sendo utilizados por Benetton (baixo o nome de 'Playlife'), Williams (baixo o nome de 'Mecachrome') e por BAR e Arrows (baixo o nome de 'Supertec').
Desde a tempada 2007, Renault fornece motores á escuadra Red Bull Racing. Para 2011, Renault só participará na categoría como provedor de motores baixo o nome de Renault Sport F1 a Red Bull, Lotus Racing e a Lotus Renault GP.
O retorno
editar
Novamente Renault regresa á Fórmula 1 en 2002 adquirindo o equipo Benetton cuxa presidencia ocupou desde entón Patrick Faure ata 2006 sendo substituído por Alain Dassas, con Flavio Briatore como director e Bob Bell como director técnico.
Os pilotos para a tempada 2002 foron o británico Jenson Button e o italiano Jarno Trulli que terminaron no sétimo e oitavo posto respectivamente ao finalizar a tempada, conducindo o vehículo R202. Na tempada seguinte, Button é substituído polo mozo español Fernando Alonso, quen conseguiu a primeira pole, o primeiro podio e a primeira vitoria para o equipo nesta nova etapa, sendo ademais o piloto máis novo en logralo. Alonso compartiría garaxe esa tempada e a seguinte con Trulli, pero este último foi substituído a final de tempada por Jacques Villeneuve porque os directivos de Renault consideraron que o rendemento de Trulli era baixo.
A presenza de Flavio Briatore, Bob Bell e Fernando Alonso quizais signifique a época dourada de Renault F1, na que conseguiu mellores resultados, incluíndo dous campionatos do mundo por equipos (2005 e 2006) e dous campionatos de pilotos (2005 e 2006), ambos con Fernando Alonso, sendo Giancarlo Fisichella o segundo piloto. Os coches R25 e R26 alcanzaron a notable cifra de 191 e 206 puntos nas súas respectivas tempadas, revelándose como uns monoprazas constantes e fiables.
Na tempada 2007, a escuadra sofre un descenso do seu rendemento, coincidindo coa transición de pneumáticos Michelin a Bridgestone e co traspaso de Fernando Alonso a McLaren. A caída no rendemento do R27 fixo que a escuadra francesa non consiga ningunha vitoria no 2007, sendo a cuarta escuadra en puntos (terceira, tras a descualificación de McLaren-Mercedes).
A escuadra McLaren denunciou a Renault por un caso de espionaxe, ao levar Phil Mackereth, antigo enxeñeiro da escuadra británica, información do equipo McLaren a Renault. Con todo, a FIA non sancionou á escuadra francesa, ao non atopar probas de que a información da escuadra angloxermánica usouse nos coches de Renault.
O 10 de decembro de 2007 fíxose público que Fernando Alonso regresaba á escuadra francesa tras a rescisión do seu contrato con McLaren. Nelson Piquet Jr. sería o segundo piloto de Renault na tempada 2008. Espérase unha gran mellora de rendemento que permita loitar á escuadra francesa por podios e vitorias logo de acabar 3º a tempada 2007 sen coñecer a vitoria nun só GP e con tan só un podio logrado por Heikki Kovalainen no Gran Premio do Xapón. Para iso contarán co bicampeón do mundo Fernando Alonso, que logrou os maiores éxitos da marca e á nova promesa Nelson Piquet Jr, fillo do tricampión do mundo Nelson Piquet.
Renault comezou a tempada mal en clasificación, con Alonso 11º e Nelsinho Piquet 21º, aínda que en carreira Alonso queda 4º, con abandono de Nelsinho Piquet. Alonso acabou cuarto grazas a que foi o cuarto GP que menos coches acabaron e a que Heikki Kovalainen apertou o limitador de velocidade (que se usa para non exceder os 90 km/h no carril de boxes) na recta de meta na última volta. Na seguinte carreira, o Gran Premio de Malaisia, melloraron en clasificación colocando a Alonso 7º e a Piquet 13º. En carreira as cousas non lles saíron tan ben e só lograron un punto grazas ao 8º posto de Alonso, mentres Piquet finalizou en 11º lugar. Na seguinte proba, no circuíto de Bahrain, o equipo Renault tivo moitos problemas e non levaron ningún punto. Porén, no Gran Premio de España, as novas melloras introducidas no monopraza fixeron do R28 un coche máis competitivo, logrando un impresionante resultado na clasificación, con Fernando Alonso en 2º posto e Piquet no 10º. Con todo, na carreira non tiveron sorte, e ningún dos seus coches puido finalizar o gran premio. Fernando Alonso rompeu motor cando marchaba en 5º posición con opcións de finalizar no podio. Pero as melloras volveron ilusionar ao equipo, que no Gran Premio de Turquía conseguiu colocar a Alonso en 6º lugar e demostrando que poderían estar arriba o resto da tempada. Logo, no Gran Premio de Francia, no que o equipo Renault corría en casa, lograron unha boa clasificación colocando a Fernando Alonso 3º en grella e a Piquet 9º. Con todo, en carreira, algúns problemas coa saída de Fernando Alonso e problemas na reposición (aos mecánicos quedóuselles enganchada a mangueira) fixeron perder a Alonso varias posicións en carreira, e a 2 voltas do final o piloto español rodaba 7º e presionaba ao australiano Mark Webber, mentres que Nelson rodaba 8º. Pero o piloto brasileiro adiantou ao seu compañeiro de equipo cando este trataba de dobrar a un Force India. Tras este problema cos dobrados, Nelsinho finalizaba 7º, o seu mellor resultado ata entón e con Alonso 8º a pesar de todos os inconvenientes que tivo. Así, o equipo Renault colocou aos seus dous coches nos puntos por primeira vez esta tempada. No Gran Premio de Alemaña, Nelson conseguiu o primeiro podio da tempada ao ser segundo grazas a unha estratexia dunha soa parada e aproveitar a saída do Safety car; mentres que Fernando Alonso, tras ter unha mala carreira e un frouxo rendemento do coche, acabou 11º tras saír en 5º lugar. No Gran Premio de Hungría, Renault alcanza os 1000 puntos na Fórmula 1, 399 dos cales foron logrados por Alonso. No Gran Premio de Singapur, o piloto asturiano dá a Renault unha nova vitoria logo de case dous anos en branco, e no Gran Premio do Xapón demostra que o R28 mellorou con outra vitoria e Piquet en 4º lugar. Nas dúas últimas carreiras, Alonso consegue un 4º posto e un 2º, demostrando todo o potencial dun coche que non funcionaba a principios do mundial.
Na tempada 2009, Renault volve ter un monopraza pouco competitivo, o Renault R29, co que acabou 8º na clasificación de construtores con só 26 puntos. Ademais, en setembro, a escuadra foi investigada polas acusacións de Piquet onde afirma que sufriu presións por parte do equipo para simular un accidente e deste xeito favorecer ao seu compañeiro, o español Fernando Alonso.
O día 16 de setembro de 2009, Flavio Briatore e Pat Symonds abandonaron a escuadra polas acusacións de Piquet, sacrificándose para así intentar minimizar os danos que poida sufrir o equipo Renault. Briatore foi inhabilitado para sempre e Symonds, "só" por 5 anos. O equipo recibiu unha condena de expulsión en suspenso que se fará efectiva se volve infrinxir as normas deportivas nun período de dous anos que concluirá a fins de 2011.
O día 25 de setembro de 2009, o patrocinador principal do equipo ING e, antes, Mutua Madrileña decidiron rescidir os seus contratos de patrocinio por considerar este escándalo un ataque flagrante á súa imaxe.
Compra de Renault F1 Team
editarO 16 de decembro de 2009, anunciouse que a empresa Genii Capital compraría o 75% por cento das accións do equipo Renault F1, que segue competindo con devandita denominación na tempada 2010 de Fórmula 1. Pero o 8 de decembro de 2010, Renault F1 e Genii Capital chegan a un acordo para adquirir o 25% do equipo que lle quedaba en propiedade á marca francesa, polo que Renault F1 desaparece de novo como construtor do Mundial de Fórmula 1 e pasa a ser só subministrador de motores baixo a denominación Renault Sport F1.
As cousas non acabaron nada ben no 2009 e non parecía que o ano 2010 fose a empezar moito mellor. O equipo francés contratara ao piloto polaco Robert Kubica, procedente de BMW Sauber, pero a participación na tempada non estaba asegurada: O día 3 de decembro de 2009, os directivos de Renault reuníronse en París para decidir o futuro do equipo, que puido ser vendido á empresa de David Richards, Prodrive.
Finalmente, o día 16 de decembro de 2009, anunciouse que a empresa luxemburguesa Genii Capital comprara o 75% do capital do equipo, pero a escuadra competiu en 2010 coa identidade e características esenciais de sempre.
O 31 de xaneiro de 2010, produciuse a presentación do R30 no Circuíto de Cheste, onde tamén se confirmou a Vitaly Petrov como compañeiro de Robert Kubica. Antes de a primeira carreira do ano, Vitaly Petrov consegue o apoio de Lada para patrocinar e evolucionar o chasis
Na primeira carreira da tempada, Robert Kubica sorprende e cóase na Q3 sendo 9º, mentres que o debutante Vitaly Petrov só é 17º. En carreira, Kubica ten problemas e trompea, aínda que logra remontar ata o 11º posto. Petrov, pola súa banda debeu retirarse nas primeiras voltas por problemas na suspensión cando estaba completando unha boa actuación. Na posterior proba, en Melbourne, a escuadra francesa dá a sorpresa, xa que Kubica consegue unha actuación extraordinaria acabando nunha meritoria segunda posición, demostrando que o equipo podería volver estar na loita por bos resultados. Petrov non puido acabar logo de facer un trompo e quedar na gráva. En Malaisia, Kubica volve sorprender cun gran cuarto posto, mentres Petrov segue sen poder chegar á liña de meta. Nas seguintes probas de campionato, o piloto polaco consolídase como o nº1 de Renault, conseguindo outros dous podios, mentres o piloto ruso mellora algo un pouco o seu rendemento. Finalmente, Renault acaba o campionato en quinta posición, con 136 puntos.
Conversión en Lotus Renault GP
editarRenault anunciou a finais do 2010 a creación de Renault Sport F1, unha división do fabricante francés que se dedicará a fornecer motores e tecnoloxía a partir de 2011, tras a venda do 25% da escuadra que aínda se atopaba en mans de Renault á empresa Genii Capital. Chegando a un acordo con Proton (propietaria de Lotus Cars) para o patrocinio, o novo equipo propiedade de Genii é renomeado como Lotus Renault GP e competirá a partir da tempada 2011 coas míticas cores negro e ouro.
Para a tempada 2011, coa nova denominación e cores, contará co piloto Vitaly Petrov e Nick Heidfeld, xa que estaba previsto que fose Robert Kubica pero o 6 de febreiro tivo un forte accidente durante a disputa do primeiro tramo do Rally Rolde di Andora a bordo dun Skoda Fabia S2000 que lle terá de baixa durante toda a tempada, e cos pilotos Bruno Senna, Romain Grosjean, Fairuz Fauzy, Ho-Ping Tung e Jan Charouz como pilotos reservas.
O seu coche, o R31, foi presentado en Valencia o 31 de xaneiro, antes dos adestramentos da pretemporada.
Nas primeiras carreiras, o rendemento de Renault foi bastante bo. Vitaly Petrov conseguiu o primeiro podio no Gran Premio de Australia, acabando en 3º lugar; e Nick Heidfeld igualou o rexistro do seu compañeiro no Gran Premio de Malaisia, tamén obtendo un terceiro posto. Ambos pilotos dedicaron os seus logros ao seu compañeiro Robert Kubica. Con todo, a partir daquel momento as prestacións do equipo diminuíron aos poucos, ata o punto de loitar polos puntos. Un claro dato que o demostra é que Renault sumou 60 puntos nas primeiras sete carreiras, pero só 13 nas seguintes doce. Nick Heidfeld foi despedido e substituído por Bruno Senna a partir do GP de Bélxica.Chocano, M. (25 de agosto de 2011). "Bruno Senna substituirá a Heidfeld en Bélgica". AS.[Ligazón morta] Os resultados non melloraron e o equipo terminou no 5º posto do mundial de construtores, só 4 puntos por diante de Force India.
- Artigo principal: Lotus F1.
- Artigo principal: Renault Sport F1.
A escudaría Renault cambiou o seu nome oficial de Lotus Renault GP a Lotus F1 Team, poñendo así punto e final á súa etapa como equipo, xa que pasaba a ser unicamente fornecedor de motores.
2015: Desaparece por problemas financeiros o equipo Lotus F1 Team e regresa Renault F1 Team ocupando o seu lugar, tras comprar a finais de xaneiro de 2016 as accións do equipo Lotus. Para o 2016, conta con Kevin Magnussen e Joylen Palmer como pilotos principais, e cun obxectivo a longo prazo de ser de novo campións mundiais