Utah Jazz

Utah Jazz
	Utah Jazz logo
Información xeral
Conferencia	Oeste
División	Noroeste
Fundación	1974
Historia	New Orleans Jazz (1974–1979)
Cores	Azul, verde
G League	Idaho Stampede
Retirados	11 (1, 4, 7, 9, 12, 14, 32, 35, 53, 1223, Micrófono)
Localización
Cidade	Salt Lake City, Utah
Pavillón	Vivint Smart Home Arena
Capacidade	19.911 espectadores
Inauguración	4 de outubro de 1991
Persoal
Propietario(s)	Ryan Smith
Presidente	Jim Olson
Director	Justin Zanik
Adestrador	Quin Snyder
Títulos
Campión	0
Conferencia	2 (1997, 1998)
División	10 (1984, 1989, 1992, 1997, 1998, 2000, 2007, 2008, 2017, 2021)
utahjazz.com

Utah Jazz é un equipo da National Basketball Association (NBA) da cidade de Salt Lake City, Utah. Actualmente compiten na División Noroeste da Conferencia Oeste, xogando os seus partidos como local no EnergySolutions Arena (antigo Delta Center). A franquía dos Jazz foi fundada en 1974 en Nova Orleáns, onde o equipo obtivo o seu actual nome, xa que a capital de Luisiana é coñecida como o berce dese xénero musical. Antes de mudarse a Salt Lake City en 1979, xogaron como os New Orleans Jazz cinco tempadas.

Os Jazz foron un dos equipos con menos éxito da liga nos seus primeiros anos, non conseguindo clasificarse nos playoffs até dez anos despois da súa fundación (1984). Con todo, dende ese ano non faltaron á cita até a tempada 2004. A partir de finais dos anos oitenta, John Stockton e Karl Malone convertéronse nos xogadores franquía do equipo, formando un dos mellores dúos da historia da NBA. Dirixidos polo adestrador Jerry Sloan foron un dos equipos máis importantes dos anos noventa, chegando ás finais de 1997 e 1998 onde perderon fronte os Chicago Bulls de Michael Jordan.

Trala marcha de Stockton e Malone en 2003, os Jazz non se clasificaron na fase final durante tres anos, até a chegada do base Deron Williams que liderou ao equipo até a tempada 2010-11. Despois desa campaña retirouse o adestrador Jerry Sloan e os Jazz comezaron unha profunda reestruturación, incluída a marcha do equipo de Williams. En ano 2012, os Jazz son o único equipo das catro grandes ligas deportivas norteamericanas (MLB, NFL, NBA e NHL) con sede no estado da colmea.

Pavillóns

En Nova Orleáns

Loyola Field House (1974-1975)
Municipal Auditorium (1974-1975)
Louisiana Superdome (1975-1979)

En Salt Lake City

Salt Palace (1979-1991)
Vivint Smart Home Arena (orixinalmente coñecido coma Delta Center; 1991- presente)

Historia

Primeiros anos en Nova Orleáns

En 1974, a franquía naceu co nome de New Orleans Jazz. A pesas de contar co espectacular Pete Maravich, os Jazz comezaron sendo un equipo perdedor, e tras cinco tempadas en Nova Orleáns, mudouse a Salt Lake City, Utah, en 1979. Tras este movemento, a asistencia de público diminuíu considerablemente.

Louisiana Superdome, primeiro pavillón dos Jazz.

1979: Traslado a Utah

Tras o movemento dos Jazz a Utah, decidiuse continuar co nome de Jazz, a pesar de que a cultura jazz tiña as súas raíces en Nova Orleáns, e nada tiña que ver con Utah. Houbo pouco apoio local, pero a diferenza doutras franquías, non existiu ningunha campaña publicitaria para atraer afeccionados. Antes da tempada 1979-80, os Jazz conseguiron ao anotador Adrian Dantley de Los Angeles Lakers, quen posteriormente sería o máximo anotador da liga nas tempadas 1980-1981 e 1983-1984. Durante a tempada, Maravich foi cortado e máis tarde no Draft de 1980 o equipo seleccionaría na segunda posición a Darrell Griffith da Universidade de Louisville.

Durante a tempada 1980-81, Frank Layden converteuse no adestrador dos Jazz, e no ano 1982, a franquía seleccionou na cuarta posición do draft ao impoñente Mark Eaton. A pesar dos reforzos, o equipo continuou sen mellorar ata a tempada 1982-83, superando a lesión de Dantley que lle obrigou a perderse 60 partidos da tempada regular, aínda que seguiu sen chegar a playoffs. No Draft de 1983, os Jazz escolleron a Thurl Bailey da Universidade de North Carolina State.

Na tempada 1983-84, os Jazz conseguiron un récord de 45-37 e por primeira vez na súa historia lograron a clasificación a playoffs, gañando ademais o título da División Medio Oeste. Esta foi a primeira tempada das 20 consecutivas en postempada. En playoffs, avanzaron ata a segunda rolda, onde caeron eliminados en mans dos Phoenix Suns. Frank Layden foi nomeado Adestrador do ano e Dantley foi o máximo anotador da liga con 30,6 puntos por partido.

1985-90: Principio da era Stockton-Malone

No Draft de 1984, os Jazz seleccionaron ao base John Stockton da Universidade de Gonzaga, e ao ano seguinte ao á-pivote Karl Malone procedente da Universidade de Louisiana Tech. Tanto na tempada 1984-85 coma na 1985-86, os Jazz chegaron xustos a playoffs. En 1986, traspasaron a Adrian Dantley aos Detroit Pistons.

Durante as seguintes campañas, os Jazz comezaron a gañarse o respecto dentro da liga. Eaton gañou en dúas ocasións o premio ao mellor defensor, mentres que Stockton e Malone convertéronse en estrelas da NBA e asiduos no NBA All-Star Game. A pesar do éxito na tempada regular, o equipo non foi capaz de superar a segunda rolda de playoffs na década dos 80. Durante a tempada 1988-89, Layden cedeu o posto de adestrador ao seu asistente Jerry Sloan para converterse en presidente da franquía. Con Sloan o equipo chegou por primeira vez ata as 50 vitorias, ademais de gañar o título da División Medio Oeste. Con todo, en postempada caeron na primeira rolda ante Golden State Warriors.

Os 90

A principios da década dos 90, os Jazz continuaron clasificándose para playoffs, aínda que caendo en primeira rolda en 1990 cos Phoenix Suns e en segunda rolda en 1991 cos Portland Trail Blazers. Na tempada 1990-91, os Jazz contrataron a Jeff Malone, e tras a seguinte campaña rescindiron o contrato do veterano Darrell Griffith. En 1991, a franquía deixou o vello Salt Palace para mudarse ao novo Delta Center. Un ano despois, o equipo alcanzou por primeira vez as Finais de Conferencia, perdendo ante os Blazers en seis partidos. Nos playoffs de 1993, os Jazz volveron á senda do fracaso, sendo apeados polos Seattle SuperSonics ás primeiras de cambio.

Durante a tempada 1993-94, Jeff Malone foi traspasado a Philadelphia 76ers polo escolta tirador Jeff Hornacek, proporcionando ao equipo unha alta porcentaxe en triplas e tiros libres. Os Jazz alcanzaron os playoffs cun récord de 53-29, eliminando na postempada aos San Antonio Spurs do máximo anotador da liga David Robinson, a Denver Nuggets en sete partidos e caendo finalmente novamente nas Finais de Conferencia ante os Houston Rockets por 4-1.

A seguinte campaña, os Jazz contaban cun equipo moi profundo e as posibilidades do campionato eran cada vez máis serias. Terminaron a tempada regular cun balance de 60-22, o mellor da súa historia ata o momento. A pesar diso, os Rockets volveron a eliminalos na primeira rolda en cinco partidos. O pivote Greg Ostertag asinou polos Jazz para a tempada 1995-96, e o equipo alcanzou as Finais de Conferencia por terceira vez na súa historia soamente freado polos Sonics de Gary Payton e Shawn Kemp en sete partidos.

Nas seguintes dúas tempadas, os Jazz saborearon o anel. Na 1996-97, cun récord de 64-18, o mellor da súa historia, chegaron por primeira vez ás Finais da NBA, perdendo en seis partidos ante uns Chicago Bulls liderados por Michael Jordan tras eliminar previamente a Los Angeles Clippers, Los Angeles Lakers e Houston Rockets. No sexto partido das Finais de Conferencia ante os Rockets, Stockton anotou unha histórica tripla que levou aos Jazz ás Finais. Karl Malone foi nomeado MVP da tempada da NBA por primeira vez.

1997-98: Os anos das Finais

A tempada 1997-98 comezou con problemas, xa que Stockton se lesionou seriamente o xeonllo e perdeuse os primeiros 18 partidos da campaña. A pesar diso, os Jazz chegaron ata as 60 vitorias, conseguindo un balance de 62-20. En playoffs, superaron aos Rockets, Spurs e Lakers antes de chegar as súas segundas Finais consecutivas. Ante os Lakers, os californianos partían coma favoritos, contando nas súas ringleiras con dúas estrelas da liga como eran Shaquille O'Neal e Kobe Bryant, a parte de contar cun equipo xove a diferenza de Utah, do que se pensaba que a idade se notaría considerablemente. Non foi así, de feito, os Jazz barreron aos Lakers (4-0) cun primeiro encontro memorable, 112-77, converténdose na maior derrota dos Lakers en postempada. Nas Finais da NBA, atopáronse de novo ante os Bulls de Jordan, Scottie Pippen, Dennis Rodman e Phil Jackson no banco, entre outros. Os de Chicago comezaron dominando as series 3-1, aínda que os Jazz conseguiron acercarse gañando o quinto encontro por un axustado 83-81 no United Center e devolver a serie a Salt Lake City. A pesar de que Utah se mantivo por diante do marcador na maior parte do partido, nos segundos finais apareceu Jordan para anotar 4 puntos e darlle aos Bulls o seu sexto anel, terceiro consecutivo. O último tiro de Jordan sobre Bryon Russell converteuse nunha das xogadas máis famosas da historia da liga.^[1]

En 1999, os Jazz remataron a tempada do peche patronal cun balance de 37-13, empatando cos Spurs no mellor récord da liga. Porén, en playoffs caeron nas Semifinais de Conferencia ante Portland Trail Blazers. A pesar diso, Malone foi galardoado co seu segundo MVP da tempada da NBA.

1999-03: Anos finais da era Stockton-Malone

Delta Center foi o nome do pavillón dos Jazz ata 2006.

Na campaña 1999-00, os Jazz gañaron a División Medio Oeste, pero unha vez máis fracasaron na postempada caendo na segunda rolda ante Portland Trail Blazers. Durante a pretempada, Hornacek retirouse e Howard Eisley foi traspasado nun intercambio que involucrou a catro equipos e enviou aos Jazz a Donyell Marshall. A franquía seleccionou na primeira rolda do Draft de 2000 á promesa DeShawn Stevenson, procedente directamente dende o instituto. Na tempada 2000-01, lograron un balance de 53-29, pero o seu infortunio en playoffs amosouse unha vez máis tras desaproveitar unha vantaxe de 2-0 ante Dallas Mavericks na primeira rolda e caer eliminados.

A seguinte tempada foi difícil para os Jazz, comezando a perder fol respecto aos anos anteriores, a pesar do reforzo do rookie ruso Andréi Kirilenko (anteriormente seleccionado no Draft de 1999). Tras lograr un decente 44-38, foron apeados na primeira rolda ante os Sacramento Kings. A campaña 2002-03 foi a última en activo do base Stockton, que se retirou tras perder por segundo ano consecutivo en primeira rolda ante os Kings. Matt Harpring chegou ao equipo procedente de Philadelphia 76ers, conseguindo a súa mellor tempada en canto a estatísticas, e os Jazz conseguiron un balance de 47-35. Ao final da tempada, Malone deixou o equipo e asinou polos Lakers en busca dun anel antes da súa retirada, algo que non conseguiu tras perder nas Finais da NBA ante os Detroit Pistons.

2003-06: Reconstrución

Na tempada 2003-04, os Jazz perderon credibilidade na liga e convertéronse nun equipo modesto, finalizando a súa excelente racha de 20 tempadas consecutivas aparecendo en playoffs. A nota positiva chegou co nomeamento de Kirilenko para disputar o NBA All-Star Game. O peso do equipo levábao o ruso, xunto co base Carlos Arroyo, Harpring e o defensivo Raja Bell. Jerry Sloan finalizou segundo na votación ao Mellor Adestrador do Ano da NBA, finalmente gañado por Hubie Brown de Memphis Grizzlies.

Durante o verán, Utah reforzouse coas fichaxes dos axentes libres Carlos Boozer de Cleveland Cavaliers e o turco Mehmet Okur de Detroit Pistons, ao final moi importantes no devir do equipo. Unha serie de lesións (coma as de Raül López, Arroyo, Kirilenko e Boozer) apartaron aos Jazz de playoffs tras un grande inicio de tempada. Tras os rumores de descontento entre varios xoves xogadores e Sloan, chegou o traspaso de Arroyo aos Pistons a cambio de Elden Campbell, quen inmediatamente foi cortado. Os Jazz remataron a campaña cun triste rexistro de 26-56, o peor dende a tempada 1981-82.

No Draft de 2005, os Jazz seleccionaron na terceira posición ao base Deron Williams da Universidade de Illinois. Ademais, Bell deixou o equipo e asinou polos Phoenix Suns. Antes de comezar a tempada regular, Boozer lesionouse, e tívose que perder os primeiros 49 partidos. As lesións castigaron de novo aos de Utah, con xogadores coma Kirilenko ou Giricek acompañando a Kirilenko durante a tempada. Os Jazz remataron cun récord de 41-41, a 4 partidos de entrar nos playoffs. Ao final da tempada regular, o veterano pivote Ostertag retirouse do baloncesto, tras disputar 10 das súas 11 tempadas na liga nos Jazz.

No Draft de 2006, os Jazz escolleron a Ronnie Brewer da Universidade de Arkansas na 14ª posición, mentres que na segunda rolda escolleron a Dee Brown e a Paul Millsap. Posterior ao draft, Utah traspasou a Devin Brown, Keith McLeod e Andre Owens a Golden State Warriors polo base Derek Fisher.

2006-07: Regreso a playoffs

Os Jazz comezaron a tempada 2006-07 sorprendentemente ben, conseguindo un inicio de 12-1, a pesar da lesión de Kirilenko, que lle fixo perder 5 partidos. Williams amosou unha gran mellora, finalizando segundo na liga en asistencias por detrás de Steve Nash con 9,3 por partido, mellor media dun xogador dos Jazz na historia exceptuando a Stockton. Carlos Boozer foi seleccionado para disputar o NBA All-Star Game coma reserva, pero non puido xogar debido a unha lesión; Mehmet Okur foi nomeado un dos substitutos dos catro xogadores que non puideron asistir ao partido por lesión.

Partido de playoffs entre os Jazz e Houston Rockets.

Os Jazz posuían un equipo moi profundo; nos 10 partidos que Boozer e Okur se perderon (os dous máximos anotadores de Utah), o equipo conseguiu un balance de 8-1. Millsap foi un dos mellores rookies do ano e unha grata sorpresa, finalizando no segundo quinteto de rookies da liga. Utah rematou a tempada regular co sexto mellor rexistro da NBA (detrás de Dallas Mavericks, Phoenix Suns, San Antonio Spurs, Detroit Pistons e Houston Rockets); 51-31, ademais de gañar o título de División Noroeste. Foi o seu mellor balance en seis tempadas.

O seu rival na primeira rolda de playoffs foi Houston Rockets liderados por Tracy McGrady e Yao Ming. A pesar de rematar a tempada por enriba dos Jazz, conseguir a vantaxe de campo e comezar liderando a serie por 2-0, os Jazz foron capaces de forzar o sétimo partido e acceder ás Semifinais de Conferencia. No decisivo encontro en Houston, os de Utah venceron 103-99.

Os Jazz atopáronse cos Golden State Warriors na seguinte rolda. Os Warriors, que se clasificaron a playoffs no último día da tempada regular, eliminaron na primeira rolda ao mellor equipo da liga, os Dallas Mavericks, en seis partidos. Utah derrotoulles en cinco encontros, e avanzou cara ás Finais de Conferencia por primeira vez dende 1998.

Nela, San Antonio Spurs esperáballes tras eliminar os Phoenix Suns. Uns Spurs cun gran Tim Duncan foron demasiado para os Jazz, que aínda así lograron unha excelente tempada e participación en playoffs. Os texanos gañaron a serie en cinco partidos e posteriormente o campionato.

Tempadas

Campións da NBA	Campións de Conferencia	Campións de División	Clasificados para Playoffs

Tempada	Conferencia	Pos. Conf.	División	Pos. Div.	V	D	%	Playoffs
New Orleans Jazz
1974–75	Leste	9º	Central	5º	23	59	.280
1975–76	Leste	8º	Central	4º	38	44	.463
1976–77	Leste	8º	Central	5º	35	47	.427
1977–78	Leste	7º	Central	5º	39	43	.476
1978–79	Leste	11º	Central	6º	26	56	.317
Utah Jazz
1979–80	Oeste	10º	Medio-Oeste	5º	24	58	.293
1980–81	Oeste	11º	Medio-Oeste	5º	28	54	.341
1981–82	Oeste	11º	Medio-Oeste	6º	25	57	.305
1982–83	Oeste	9º	Medio-Oeste	5º	30	52	.366
1983–84	Oeste	2º	Medio-Oeste	1º	45	37	.549	Gañaron Primeira Rolda (Nuggets) 3–2 Perderon Semifinais de Conferencia (Suns) 2–4
1984–85	Oeste	6º	Medio-Oeste	4º	41	41	.500	Gañaron Primeira Rolda (Rockets) 3–2 Perderon Semifinais de Conferencia (Nuggets) 1–4
1985–86	Oeste	5º	Medio-Oeste	4º	42	40	.512	Perderon Primeira Rolda (Mavericks) 1–3
1986–87	Oeste	4º	Medio-Oeste	2º	44	38	.537	Perderon Primeira Rolda (Warriors) 2–3
1987–88	Oeste	5º	Medio-Oeste	3º	47	35	.573	Gañaron Primeira Rolda (Trail Blazers) 3–1 Perderon Semifinais de Conferencia (Lakers) 3–4
1988–89	Oeste	2º	Medio-Oeste	1º	51	31	.622	Perderon Primeira Rolda (Warriors) 0–3
1989–90	Oeste	4º	Medio-Oeste	2º	55	27	.671	Perderon Primeira Rolda (Suns) 2–3
1990–91	Oeste	5º	Medio-Oeste	2º	54	28	.659	Gañaron Primeira Rolda (Suns) 3–1 Perderon Semifinais de Conferencia (Trail Blazers) 1–4
1991–92	Oeste	2º	Medio-Oeste	1º	55	27	.671	Gañaron Primeira Rolda (Clippers) 3–2 Gañaron Semifinais de Conferencia (SuperSonics) 4–1 Perderon Finais de Conferencia (Trail Blazers) 2–4
1992–93	Oeste	6º	Medio-Oeste	3º	47	35	.573	Perderon Primeira Rolda (SuperSonics) 2–3
1993–94	Oeste	5º	Medio-Oeste	3º	53	29	.646	Gañaron Primeira Rolda (Spurs) 3–1 Gañaron Semifinais de Conferencia (Nuggets) 4–3 Perderon Finais de Conferencia (Rockets) 1–4
1994–95	Oeste	3º	Medio-Oeste	2º	60	22	.732	Perderon Primeira Rolda (Rockets) 2–3
1995–96	Oeste	3º	Medio-Oeste	2º	55	27	.671	Gañaron Primeira Rolda (Trail Blazers) 3–2 Gañaron Semifinais de Conferencia (Spurs) 4–2 Perderon Finais de Conferencia (SuperSonics) 3–4
1996–97	Oeste	1º	Medio-Oeste	1º	64	18	.780	Gañaron Primeira Rolda (Clippers) 3–0 Gañaron Semifinais de Conferencia (Lakers) 4–1 Gañaron Finais de Conferencia (Rockets) 4–2 Perderon Finais da NBA (Bulls) 2–4
1997–98	Oeste	1º	Medio-Oeste	1º	62	20	.756	Gañaron Primeira Rolda (Rockets) 3–2 Gañaron Semifinais de Conferencia (Spurs) 4–1 Gañaron Finais de Conferencia (Lakers) 4–0 Perderon Finais da NBA (Bulls) 2–4
1998–99	Oeste	3º	Medio-Oeste	2º	37	13	.740	Gañaron Primeira Rolda (Kings) 3–2 Perderon Semifinais de Conferencia (Trail Blazers) 2–4
1999–00	Oeste	2º	Medio-Oeste	1º	55	27	.671	Gañaron Primeira Rolda (SuperSonics) 3–2 Perderon Semifinais de Conferencia (Trail Blazers) 1–4
2000–01	Oeste	4º	Medio-Oeste	2º	53	29	.646	Perderon Primeira Rolda (Mavericks) 2–3
2001–02	Oeste	8º	Medio-Oeste	4º	44	38	.537	Perderon Primeira Rolda (Kings) 1–3
2002–03	Oeste	7º	Medio-Oeste	4º	47	35	.573	Perderon Primeira Rolda (Kings) 1–4
2003–04	Oeste	9º	Medio-Oeste	7º	42	40	.512
2004–05	Oeste	14º	Noroeste	5º	26	56	.317
2005–06	Oeste	9º	Noroeste	2º	41	41	.500
2006–07	Oeste	4º	Noroeste	1º	51	31	.622	Gañaron Primeira Rolda (Rockets) 4–3 Gañaron Semifinais de Conferencia (Warriors) 4–1 Perderon Finais de Conferencia (Spurs) 1–4
2007–08	Oeste	4º	Noroeste	1º	54	28	.659	Gañaron Primeira Rolda (Rockets) 4–2 Perderon Semifinais de Conferencia (Lakers) 2–4
2008–09	Oeste	8º	Noroeste	3º	48	34	.585	Perderon Primeira Rolda (Lakers) 1–4
2009–10	Oeste	5º	Noroeste	2º	53	29	.646	Gañaron Primeira Rolda (Nuggets) 4–2 Perderon Semifinais de Conferencia (Lakers) 0–4
2010–11	Oeste	11º	Noroeste	4º	39	43	.476
2011–12	Oeste	8º	Noroeste	3º	36	30	.545	Perderon Primeira Rolda (Spurs) 0–4
2012–13	Oeste	9º	Noroeste	3º	43	39	.524
2013–14	Oeste	15º	Noroeste	5º	25	57	.305
2014–15	Oeste	11º	Noroeste	3º	38	44	.463
2015–16	Oeste	9º	Noroeste	3º	40	42	.488
2016–17	Oeste	5º	Noroeste	1º	51	31	.622	Gañaron Primeira Rolda (Clippers) 4–3 Perderon Semifinais de Conferencia (Warriors) 0–4
2017–18	Oeste	5º	Noroeste	3º	48	34	.585	Gañaron Primeira Rolda (Thunder) 4–2 Perderon Semifinais de Conferencia (Rockets) 1–4
2018–19	Oeste	5º	Noroeste	3º	50	32	.610	Perderon Primeira Rolda (Rockets) 1–4
2019–20	Oeste	6º	Noroeste	3º	44	28	.611	Perderon Primeira Rolda (Nuggets) 3–4
2020–21	Oeste	1º	Noroeste	1º	52	20	.722	Gañaron Primeira Rolda (Grizzlies) 4–1 Perderon Semifinais de Conferencia (Clippers) 2–4
Total tempada regular					2060	1726	.544	1974–2021
Total Playoffs					125	139	.473	1974–2021

Xogadores

Cadro actual

Utah Jazz 2023–2024

Xogadores

Adestradores

Pos.	#	Nac.	Nome	Altura	Peso	Procedencia
1.5 !B/E	30	!	Agbaji, Ochai	1.96 m (6 ft 5 in)	98 kg (215 lb)	Kansas
1.5 !B/E	00	!	Clarkson, Jordan	1.93 m (6 ft 4 in)	88 kg (194 lb)	Missouri
4.5 !AP/P	20	!	Collins, John	2.06 m (6 ft 9 in)	103 kg (226 lb)	Wake Forest
1.5 !B/E	11	!	Dunn, Kris	1.91 m (6 ft 3 in)	93 kg (205 lb)	Providence
3.5 !A/AP	16	!	Fontecchio, Simone	2.01 m (6 ft 7 in)	95 kg (209 lb)	Italia
1.5 !B/E	3	!	George, Keyonte	1.93 m (6 ft 4 in)	84 kg (185 lb)	Baylor
4.5 !AP/P	0	!	Hendricks, Taylor	2.08 m (6 ft 10 in)	98 kg (215 lb)	UCF
1.5 !B/E	5	!	Horton-Tucker, Talen	1.93 m (6 ft 4 in)	106 kg (234 lb)	Iowa State
1.5 !B/E	33	!	Juzang, Johnny	1.96 m (6 ft 5 in)	95 kg (209 lb)	UCLA
4.5 !AP/P	24	!	Kessler, Walker	2.16 m (7 ft 1 in)	111 kg (245 lb)	Auburn
3.5 !A/AP	23	!	Markkanen, Lauri	2.13 m (7 ft 0 in)	109 kg (240 lb)	Arizona
4.5 !AP/P	41	!	Olynyk, Kelly	2.11 m (6 ft 11 in)	109 kg (240 lb)	Gonzaga
4.5 !AP/P	25	!	Potter, Micah	2.08 m (6 ft 10 in)	112 kg (248 lb)	Wisconsin
3.5 !A/AP	17	!	Preston, Jason	1.91 m (6 ft 3 in)	82 kg (181 lb)	Ohio
3.5 !A/AP	19	!	Šamanić, Luka	2.08 m (6 ft 10 in)	103 kg (227 lb)	Croacia
3.5 !A/AP	8	!	Sensabaugh, Brice	1.98 m (6 ft 6 in)	107 kg (235 lb)	Ohio State
1.5 !B/E	2	!	Sexton, Collin	1.88 m (6 ft 2 in)	86 kg (190 lb)	Alabama
5.0 !P	77	!	Yurtseven, Ömer	2.11 m (6 ft 11 in)	125 kg (275 lb)	Georgetown

Adestrador

Will Hardy

Asistente(s)

Evan Bradds
Chad Forcier
Rick Higgins
Lamar Skeeter

Lenda

(C) Capitán
(DP) Drafteado sen asinar
(FA) Axente libre
(IN) Inactivo
(S) Suspendido

Mancado

Cadro
Actualizado: 20-01-2024

Dorsais retirados

Darrell Griffith.

Dorsais retirados dos Utah Jazz
N°	Xogador	Posición	Etapa
1	Frank Layden	Adestrador	1981–1988
4	Adrian Dantley	A / AP	1979–1986
7	Pete Maravich	B / E	1974–1979
9	Larry H. Miller	Propietario	1985–2009
12	John Stockton	B / E	1984–2003
14	Jeff Hornacek	B / E	1994–2000
32	Karl Malone	A / AP	1985–2003
35	Darrell Griffith	B / E	1980–1991
53	Mark Eaton	P	1982–1993
1223	Jerry Sloan	Adestrador	1988–2011
(Micrófono)	"Hot" Rod Hundley	Locutor	1974–2009

Membros do Hall of Fame

Dorsal	Xogador	Posición	Anos
4	Adrian Dantley	E	1979-86
7	Pete Maravich	B	1974-79
12	John Stockton	B	1984-03
32	Karl Malone	AP	1985-03

Ademais dos xogadores, foron incluídos no Hall of Fame outros grandes contribuidores a historia dos Jazz. Jerry Sloan foi incluído como adestrador e Rod Hundley, comentarista durante os partidos dos de Utah, como contribuidor.

Dorsal	Nome	Cargo	Anos
	Jerry Sloan	Adestrador	1988-11
	Rod Hundley	Comentarista	1974-09

Adestradores

P	Partidos adestrados
V	Vitorias
D	Derrotas
%V	Porcentaxe de vitorias
*	Pasou toda a súa traxectoria como adestrador da NBA nos Jazz
	Incluído no Basketball Hall of Fame coma adestrador

#	Nome	Anos^[b]	P	V	D	%V	P	V	D	%V
#	Nome	Anos^[b]	Tempada regular				Playoffs
New Orleans Jazz
70001000000000000001	Robertson, ScottyScotty Robertson	1974	15	1	14	.067	0	0	0	–
70002000000000000002	Baylor, ElginElgin Baylor*	1974	1	0	1	.000	0	0	0	–
70003000000000000003	van Breda Kolff, ButchButch van Breda Kolff	1974–1976	174	74	100	.425	0	0	0	–
7000400000000000000—	Baylor, ElginElgin Baylor*	1976–1979	220	86	134	.391	0	0	0	–
Utah Jazz
70005000000000000004	Nissalke, TomTom Nissalke	1979–1981	184	60	124	.326	0	0	0	–
70006000000000000005	Layden, FrankFrank Layden*	1981–1988	571	277	294	.485	41	18	23	.439
70007000000000000006	Sloan, JerryJerry Sloan	1988–2011	1809	1127	682	.623	196	96	100	.490
70008000000000000007	Corbin, TyroneTyrone Corbin*	2011–2014	258	112	146	.434	4	0	4	.000
70009000000000000008	Snyder, QuinQuin Snyder*	2014–presente	554	323	231	.583	45	19	26	.422

Notas

↑ Vídeo da canastra de Jordan sobre Russell nas Finais de 1998

Véxase tamén

Outros artigos

Ligazóns externas

Web oficial de Utah Jazz (en inglés)
Sitio web sobre a historia dos Jazz (en inglés)
Sitio web de seareiros dos Utah Jazz (en inglés)

[1] Vídeo da canastra de Jordan sobre Russell nas Finais de 1998

[1]

[b]