ano

Grafías semellantes:     año ,    -ano

Galego

• Pronuncia: [ˈa.nʊ] (AFI)

ano¹

• Etimoloxía: do latín annus, -i.

Substantivo masculino

ano (sg: ano; pl: anos)

1. (Tempo) Espazo de tempo en que a Terra xira arredor do Sol ata acadar a mesma posición.
   • Termos relacionados: ano bisesto, ano luz, ano novo, ano santo, ano vello, anual, cabodano.
2. Idade.
   • Exemplo: Sae cunha rapaza de 22 anos.
     
     
3. Período de tempo entre o incio e o remate dunha actividade docente.
   • Exemplo: Deixouno no segundo ano da carreira.
     
     
   • Sinónimos: curso.

Expresións relacionadas

• cos anos: co paso do tempo
• entrado en anos
• facer anos: cumprir anos
• non estar de mal ano
• saca-la barriga de mal ano

Traducións

Tempo no que a Terria xira arredor do Sol.

Africáner: jaar (af). Alemán: Jahr (de). Amhárico: አመት (am). Castelán: año (es) (m) Catalán: any (ca) (m) Dálmata: yan (dlm). Francés: an (fr), année (fr) Frisón oriental: Jíer (stq) Grego: χρόνος (el) (chrónos), έτος (el) (étos) Inglés: year (en) Italiano: anno (it) (m) Polaco: rok (pl) (m) Portugués: ano (pt) (m)

ano²

• Etimoloxía: do latín anus.

Substantivo masculino

ano (sg: ano; pl: anos)

1. (Anatomía) Orificio no que remata o intestino, por onde saen os excrementos.
   • Sinónimos: curso, ollo do cu, senso.
   • Termos relacionados: anal.

Traducións

• Castelán: ano ^(es)
• Francés: anus ^(fr)
• Inglés: anus ^(en)
• Maia iucateco: it ^(yua)
• Portugués: ânus ^(pt)

Alabama

• Pronuncia: /ɑnoʊ/ (AFI)

Pronome

ano

1. Eu.
2. Meu.

Portugués

Substantivo masculino

---

singular	plural
ano	anos

ano

1. (Tempo) Ano.