bandullo

Galego

• Pronuncia: /banˈduʎo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

bandullo (sg: bandullo; pl: bandullos)

1. Parte do tronco onde están os intestinos.
   • Sinónimos: barriga, ventrullo.
   • Exemplo: Ten o bandullo inchado de comer tantos doces.
     
     
2. (Anatomía) Primeiro e máis voluminoso dos preestómagos dos ruminantes, situado na metade esquerda da cavidade abdominal. Comunica por diante co esófago, que se abre no saco dorsal, e por detrás co retículo.
   • Sinónimos: bandullo.

Traducións

(1) Parte do tronco

Alemán: Bauch (de) Castelán: barriga (es) Catalán: panxa (ca), ventre (ca) Finés: maha (fi)

Francés: ventre (fr) Inglés: belly (en) Italiano: pancia (it) Portugués: bandulho (pt), pança (pt)

(2) Preestómago dos ruminantes

Castelán: panza (es), rumen (es)