cemento

Galego

• Etimoloxía: do latín caementu ("pedra para construír").

• Pronuncia: /θeˈmento̝/ /θeˈmɛnto̝/ (AFI)

Substantivo masculino

cemento (sg: cemento; pl: cementos)

1. (Xeoloxía) Conxunto de minerais que constitúen a matriz das rochas sedimentarias detríticas, ou dun xeito máis xeral, de todas as substancias sólidas que forman parte dun solo.
2. (Arquitectura e tecnoloxía) Material cerámico que, en contacto coa auga, produce unha reacción exotérmica de cristalización de produtos hidratados, gañando así resistencia mecánica.
3. (Odontoloxía) Tecido óseo.

Termos relacionados

• cementar

Traducións

• Alemán: Zement ^(de)
• Castelán: cemento ^(es)
• Catalán: cement ^(ca)
• Checo: cement ^(cs)
• Chinés: 水泥 ^(zh)
• Esperanto: cemento ^(eo)
• Francés: ciment ^(fr)
• Inglés: cement ^(en)
• Italiano: cemento ^(it)
• Portugués: cimento ^(pt), cemento ^(pt)
• Vasco: zementu ^(eu)
• Sueco: cement ^(sv)

Castelán

• Etimoloxía: do latín caementu.

Substantivo masculino

cemento (sg: cemento; pl: cementos)

1. Cemento.

Esperanto

• Etimoloxía: do latín caementu.

• Escoitar: «cemento» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

cemento

1. Cemento.

Italiano

• Etimoloxía: do latín caementu.

Substantivo masculino

cemento (sg: cemento; pl: cementi)

1. Cemento.