cheminea

Galego

• Etimoloxía: do francés cheminée, do latín tardío camīnāta, do latín caminus, do grego antigo κάμινος.

• Pronuncia: /t͡ʃemiˈnɛa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

cheminea (sg: cheminea; pl: chemineas)

1. Conduto vertical polo que saen os gases dunha combustión.
   • Exemplo: A cheminea bota moito fume.
     
     

Traducións

• Alemán: Schornstein ^(de)
• Castelán: chimenea ^(es)
• Chinés: 烟囱 ^(zh)
• Francés: cheminée ^(fr)
• Inglés: chimney ^(en); smokestack ^(en)
• Italiano: camino ^(it)
• Polaco: komin ^(pl)
• Portugués: chaminé ^(pt)
• Vasco: tximinia ^(eu), kebide ^(eu)