cuarto

Galego

• Etimoloxía: do latín quartus, -a, -um.

• Pronuncia: /ˈkwaɾto̝/ (AFI)

Substantivo masculino

cuarto (sg: cuarto; pl: cuartos)

1. Cada unha das catro partes iguais en que se pode dividir un todo.
2. Cada un dos espazos separados por tabiques que constitúen unha casa, especialmente o destinado a dormitorio.
3. Carto.

Expresión

• cuarto crecente
• cuarto minguante

Traducións

• Alemán: Viertel ^(de) (1); Zimmer ^(de) (2).
• Castelán: cuarto ^(es).
• Francés: quart ^(fr) (1); pièce ^(fr) (2), chambre ^(fr) (2).
• Inglés: quarter ^(en) (1); room ^(en) (2).
• Portugués: quarto ^(pt).

Adxectivo

cuarto (ms: cuarto; mpl: cuartos; fs: cuarta; fpl: cuartas)

1. Que segue en orde ó terceiro.

Expresión

• cuarta feira
• cuarta parte

Traducións

• Alemán: viert ^(de), vierte ^(de).
• Castelán: cuarto ^(es).
• Francés: quatrième ^(fr).
• Inglés: fourth ^(en).
• Portugués: quarto ^(pt).