duro

Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Galego

• Pronuncia: /ˈduɾo̝/ (AFI)

Adxectivo

duro (ms: duro; mpl: duros; fs: dura; fpl: duras)

1. Que resiste esforzos sen deformarse, que é difícil de cortar, raiar ou crebar.
   • Antónimos: brando, mol.
2. Que non ten unha brandura apropiada.
   • Antónimos: brando, mol.
3. Que fai resistencia a un esforzo ou acción que debera realizarse máis suave.
   • Sinónimos: recio.
4. Que require grande esforzo físico ou mental.
5. Difícil de soportar, que se presenta no seu estado máis forte, que provoca sufrimento físico ou moral.
   • Sinónimos: cru, recio, rigoroso.
   • Antónimos: benigno.
6. Que mostra excesiva falta de sensibilidade ou indulxencia nos seus feitos.
   • Sinónimos: estrito, rigoroso, ríxido, severo.
   • Antónimos: benevolente, benévolo, benigno, brando, indulxente.
7. (completar)
   • Sinónimos: esgotador, extenuante.

Traducións

• Castelán: agotador ^(es).
• Inglés: grueling ^(en).

Adverbio

duro

1. Con intensidade.

Substantivo masculino

duro (sg: duro; pl: duros)

1. Moeda de cinco pesetas.

Véxase tamén

• auga dura
• duro de cabeza
• duro de oído
• duro de roer
• folla dura