eiruga

Galego

Eiruga

Eiruga

Eiruga

• Etimoloxía: do latín erūca.

• Pronuncia: /ejˈɾuɣa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

eiruga (sg: eiruga; pl: eirugas)

1. (Zooloxía) Larva de bolboreta e, por extensión, de calquera insecto, de corpo longo e formado por aneis. É o estadio larvario dos insectos da orde dos lepidópteros (orde de insectos que comprende ás bolboretas e ás polillas ou avelaíñas).
2. Correa metálica que une as rodas laterais de certos vehículos, que permite circular por terreos difíciles
3. Vehículo dotado deste sistema.
4. (Alimentación) (Botánica) (Eruca vesicaria) Verdura comestíbel da mesma familia que a mostaza (Brassicaceae).

Termos relacionados

• eiruga mariña

Traducións

Larva

Castelán: oruga (es). Francés: chenille (fr). Inglés: caterpillar (en). Portugués: lagarta (pt).

Vexetal

Alemán: Rauke (de) Castelán: rúcula (es) Catalán: ruca (ca) Francés: roquette (fr) Inglés: arugula (en), rocket (en) Italiano: rucola (it) Polaco: rukola (pl) Portugués: rúcula (pt)

Véxase tamén

• En Commons: Eirugas de Galicia