incógnita

Galego

• Etimoloxía: do latín incognĭtus.

• Pronuncia: /iɲ.ˈkɔɡ.ni.ta̯/ (AFI)

Adxectivo

incógnita (ms: incógnito; mpl: incógnitos; fs: incógnita; fpl: incógnitas)

1. Non coñecido.
   • Exemplo: Na función saíu ao escenario un pesonaxe incógnito. As súas propostas plantexaban moitas incógnitas.
     
     

Substantivo masculino

incógnito (sg: incógnito; pl: incógnitos)

1. Situación ou actuación dun personaxe público que procede como persoa privada.
   • Exemplo: Na súa saídas nocturnas o rei ía de incógnito.
     
     

Substantivo feminino

incógnita (sg: incógnita; pl: incógnitas)

1. (Matemáticas) Cantidade descoñecida que é preciso determinar nunha ecuación para resolvela.
   • Exemplo: Nas expresións matemáticas a incógnitas represéntanse pola letra 'x'.
     
     
2. (Figurado) Causa ou razón oculta de algo.
   • Exemplo: É difícil despexar a incógnita da conduta do Xoán. Os móbiles que o levaron a cometer o delito son aínda unha incógnita.
     
     

Termos relacionados

de incógnito