ot-

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo ὠτός ôtόs, xenitivo singular da palabra οὖς oûs, "orella".

• Pronuncia: [ɔt-] (AFI)

Prefixo

ot-

1. Definición impropia: Forma palabras cun significado relacionado co oído.

Exemplo

• otite

Observacións

• Ao ir cunha palabra que comeza por vogal, emprégase a forma ot-, senón, emprégase oto-.

Traducións

• Castelán: oto- ^(es)
• Francés: oto- ^(fr)
• Inglés: ot- ^(en)
• Italiano: oto- ^(it)
• Portugués: oto- ^(pt)