río

Grafías semellantes:     Río ,    rio

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués rio, do latín vulgar rius, do latín rivus.

• Pronuncia: [ˈri.ʊ] (AFI)

Substantivo masculino

río (sg: río; pl: ríos)

1. (Xeografía) Accidente xeográfico consistente nun curso natural e permanente de auga doce, que flúe por un leito cun caudal considerábel.
2. (Figurado) Fluxo importante dun líquido de forma continua.
   • 
     Exemplos e citas: Corrían ríos de sangue.

Traducións

Traducións

Alemán: Fluss (de) Azarí: çay (az) Baskir: йылға (ba) Bretón: stêr (br) Casaco: өзен (kk) Castelán: río (es) Catalán: riu (ca) Cheién: o'he'e (chy). Danés: flod (da) Esperanto: rivero (eo) Estoniano: jõgi (et) Estremeño: riu (ext)

A fala: riu (fax) Finés: joki (fi) Francés: rivière (fr), fleuve (fr) Galés: afon (cy) Ido: rivero (io) Inglés: river (en) Ingrio: joki (izh) Irlandés: abhainn (ga) Italiano: fiume (it) Karakalpako: daryo (kaa)

Lituano: upė (lt) Manés: awin (gv) Massachusett: seep (wam) Mirandés: riu (mwl) Nauruano: ekaw (na) Neerlandés: rivier (nl) Occitano: riu (oc) Oneida: kawyhúhaˀ (one). Papiamento: riu (pap) Portugués: rio (pt) Ruso: река (ru) Sueco: flod (sv) Tártaro de Crimea: özen (crh) Turco: ırmak (tr), nehir (tr) Turcomán: derýa (tk) Usbeco: daryo (uz) Vasco: ibai (eu)

Castelán

• Etimoloxía: do latín vulgar rius, do latín rivus.

Substantivo masculino

río (sg: río; pl: ríos)

1. (Xeografía) Río.