saber

Galego

• Etimoloxía: do latín sapere.

• Pronuncia: [saˈβeɾ] (AFI)

Verbo transitivo

saber

1. Ter coñecemento de algo.
   • Exemplo: Os seus pais xa saben que imos casar.
     
     
2. Ter a destreza ou habilidade para facer algo.
   • Exemplo: Paulo sabe patinar desde os oito anos.
     
     
3. Ter un conxunto de coñecementos sobre unha materia determinada.
   • Exemplo: Nesta escola os nenos saen sabendo inglés.
     
     

Traducións

• Alemán: wissen ^(de)
• Castelán: saber ^(es)
• Catalán: saber ^(ca)
• Francés: savoir ^(fr)
• Inglés: know ^(en)
• Italiano: sapere ^(it)
• Polaco: wiedzieć ^(pl), znać ^(pl)
• Portugués: saber ^(pt)
• Valón: saveur ^(wa), sawè ^(wa), sepi ^(wa)
• Vasco: jakin ^(eu)

Conxugación

Verbo irregular da 2ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	saber
Xerundio	sabendo
Participio	sabido, sabida, sabidos, sabidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	sei	sabes	sabe	sabemos	sabedes	saben
	Copretérito	sabía	sabías	sabía	sabiamos	sabiades	sabían
	Pretérito	souben	soubeches	soubo	soubemos	soubestes	souberon
	Antepretérito	soubera	souberas	soubera	souberamos	souberades	souberan
	Futuro	saberei	saberás	saberá	saberemos	saberedes	saberán
	Pospretérito	sabería	saberías	sabería	saberiamos	saberiades	saberían
Modo Subxuntivo	Presente	saiba	saibas	saiba	saibamos	saibades	saiban
	Pretérito	soubese	soubeses	soubese	soubésemos	soubésedes	soubesen
	Futuro	souber	souberes	souber	soubermos	souberdes	souberen
Modo Imperativo	Afirmativo		sabe	saiba1	saibamos	sabede	saiban1
	Negativo		saibas	saiba1	saibamos	saibades	saiban1
Infinitivo conxugado		saber	saberes	saber	sabermos	saberdes	saberen

1 Vostede(s)

Verbo intransitivo

1. Ter un sabor determinado.
   • Exemplo: O puré sabe ben. O melón sabe a colonia.
     
     

Traducións

• Alemán: schmecken ^(de)
• Castelán: saber ^(es)
• Catalán: saber ^(ca)
• Francés: goûter ^(fr)
• Inglés: taste ^(en)
• Italiano: sapere ^(it)
• Polaco: smakować ^(pl)
• Portugués: saber ^(pt)
• Vasco: zaporea izan ^(eu), gustua izan ^(eu)

Substantivo masculino

saber (sg: saber; pl: saberes)

1. Conxunto de coñecementos.

Sinónimos

• sabedoría, sabenza, sapiencia

Castelán

Verbo

saber

1. Saber.

Catalán

Verbo

saber

1. Saber.

Portugués

Verbo

saber

1. Saber.