sein

Alemán

• Pronuncia: [zaɪ̯n] (AFI)

• Escoitar: «sein» (Ficheiro ─ axuda)

• Escoitar: «sein» (Ficheiro ─ axuda)

sein¹

• Etimoloxía: do alto alemán medio sein, sīn, do alto alemán antigo sīn, do protoxermánico *wesaną e *beuną, do protoindoeuropeo *es-, *h₁es-.

Verbo

sein

1. Ser.
2. Estar.
3. Existir.

sein²

• Etimoloxía: do alto alemán medio sein, sīn, do alto alemán antigo sīn, do protoxermánico occidental *sīn, do protoxermánico *sīnaz, do protoindoeuropeo *swé, de *-nós.

Adxectivo

sein

1. Seu.

Francés

• Escoitar: «sein» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

sein (sg: sein; pl: seins)

1. (Anatomía) Seo.