tope

Galego

• Etimoloxía: de topar.

• Pronuncia: /tɔ.'pe̯/ (AFI)

Substantivo masculino

tope (sg: tope; pl: topes)

1. Recipiente de capacidade indeterminada.
2. Parte por onde algo pode topar con outra cousa.
3. Peza que serve para impedir que o movemento dun mecanismo pase dun certo punto.
4. Peza que serve para amortecer o choque das unidades dun tren.

Galego

• Etimoloxía: do francés antigo top, 'cumio'.

• Pronuncia: /tɔ.'pe̯/ (AFI)

Substantivo masculino

tope (sg: tope; pl: topes)

1. Extremo ou límite ao que pode chegar algo.

Sinónimos

bordo

Termos relacionados

a tope, até o tope, até os topes, estar até os topes.