Galego

xermánico¹ (ms: xermánico; mpl: xermánicos; fs: xermánica; fpl: xermánicas)

Pertencente ou relativo á antiga Xermania, rexión do centro de Europa ou aos seus habitantes, así denominados en tempos do Imperio romano.
- Exemplo: Os pobos xermánicos loitaron contra os romanos e acabaron invadindo seu Imperio
  
  .
Nos tempos modernos e contemporáneos, alemán, relativo ou pertencente ao Sacro Imperio Romano Xermánico ou ao actual estado de Alemaña.
- Exemplo: Carlos I de España foi o V emperador xermánico.
Que ten caracteres atribuídos aos habitantes da antiga Xermania.
- Exemplo: Chegou á cita con puntualidade xermánica
  
  .
(Lingüística) Dito dunha lingua, que procede dun tronco común xermánico.
- Exemplo: O alemán, o inglés, o sueco, etc. son linguas xermánicas
  
  .

xermánico ¹ (ms: xermánico; mpl: xermánicos; fs: xermánica; fpl: xermánicas)

(Lingüística) Idioma común ou grupo de linguas da familia indoeuropea do que se supón que proceden varias linguas.
- Exemplo: O alemán, o inglés, as linguas escandinavas e outras son linguas xermánicas.
(Xeoloxía) Formación tectónica propia de macizos antigos nos que o tipo fundamental é a fracturación.
- Exemplo: Nos macizos antigos xermánicos é habitual a formación de horsts e fosas tectónicas
  
  .

xermánico ² (sg: xermánico; pl: xermánicos)

Pertencente ou relativo ao xermanio.
- Exemplo: A fórmula do anhídrido xermánico é GeO
  
  .
Que contén xermanio.
- Exemplo: O mineral xermánico máis rendíbel para a obtención do xermanio é a xermanita, que ten un 69 % deste elemento
  
  .

xermánico