Vijenac (arhitektura)
Vijenac ili korniš (od francuskog: corniche, koja je izvedena iz talijanskog: cornice = okvir, a ona iz latinskog: cornic[1]) je pojam iz arhitekture za vodoravnu istaku na zidu, koja pokriva (sakriva) stropne grede.[2] Vijenac pored dekorativne ima i praktičnu funkciju, jer čuva drvene grede od oborina.[3]
Vijencem se naziva i svaka vodoravna istaka na građevini, kao što su istake iznad vrata,[2] prozora, a korniša se zove i nosač zavjesa, koji stoji iznad prozora ili vrata.
Povijest
urediKod klasičnih grčkih hramova vijenac je bio najviši element trabeacije[2] koja se sastoji (od vrha do dna) od vijenca, friza (sastavljenog od nanizanih triglifa i metopa) i arhitrava. Taj način pokrivanja krovnih greda, Rimljani su preuzeli od Grka i proširili njegovu primjenu na sve stropne grede, na višekatnim građevinama, jer Grci takve nisu gradili. Vijenci su bili osobito popularan arhitektonski element za renesanse, a u kasnijim stilskim razdobljima se više nisu klesali od kamena, već se izvodili od žbuke. Vijenci se u manjoj mjeri koriste i u modernoj arhitekturi, iako sve manje a najčešće kod krova, kao element pokrivanja krovni greda.
Vidi još
urediGalerija primjera vijenaca
uredi-
Vijenac klasičnog grčkog hrama -
-
Pročelje palače Rucellai iz Firence primjer uporabe vijenaca -
Veliki krovni vijenac na zgradi u Wheelingu Zapadna Virginia
