imponować

imponować

imponować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	imponuju	imponujemoj	imponujemy
2.	imponuješ	imponujetej (-taj)	imponujeće
3.	imponuje	imponujetej	imponuja (imponuju)

aspekt	ip
transgresiw	imponujo, imponujcy, imponowawši
prezensowy particip	imponowacy
preteritowy particip	imponowany
ł-forma	imponował, imponowała, imponowało, dual: imponowałoj, plural: imponowali (imponowałe)
werbalny substantiw	imponowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	imponowach	imponowachmoj	imponowachmy
2.	imponowaše	imponowaštej	imponowašće
3.	imponowaše	imponowaštej	imponowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	imponujmoj	imponujmy
2.	imponuj	imponujtej (-taj)	imponujće
3.	imponuj, njech imponuje	imponujtej (-taj)	njech imponuja (imponuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: im-po-no-wać

Wurjekowanje

IPA: impɔnou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne imponowaše je 5x dokładźene, imponowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] To samo Němcam imponowaše, zo so wšudźom swěrnje jako Serb wudawaše. (Katolski Posoł 1915)

Wón bě rjec chcył: lěkar abo konstrukter lětadłow - něšto smjerć imponowace, zo by mała popjelerka k njemu horje zhladować dyrbjała. (Brězan)

Tutón imponowacy přikład předewzaćelstwa, po zdaću trochu po japanskim hospodarskim modelu, špihelowaše do tež w dowolowym domje firmy w Beskidach, hdźež sej na to na krótke wočerstwjenje dojěd7zechmy. (Rozhlad 1993)

Najbóle imponowaše mi ,,Dučman" na wulkim kótlišću 68 studnje wosrjedź torhošća, dźensa je při sćěnje radnicy postajeny. (Sykora)

Wosebje imponowała je mi jeho znajomosć serbšćiny. (Rozhlad 1999)

Štož tež wosebje Worjechej na Filipje imponowaše, bě jeho wěda wo konjoch. (A. Nawka)

Runje jeho přełožowanje, wosebje štož pólsku literaturu a dramatiku nastupa, je dźě jara imponowace. (Rozhlad 1996)

Su jeho wšitcy rady měli, tež dohladowarjow je sej ze swojej wjesołej powahu a swojej wušiknosću hnydom přichilił, a samo esesowcam su jeho njewšědne sportske kmanosće imponowałe. (Kubašec)

Wěsće, zo so njelišću, zo so njeklakam ani před wjerchom serbskich basnikow - mam to za přisłušnosć kóždeho ryzy Serba, zo po swojich mocach ludej słuži -, ale mi tónle charakter, kaž z wocla luby, tale stajnje młoda lubosć k narodej, tale ženje njewustawaca ruka imponuje, imponuje tohodla, dokelž (Ćišinski)

Našim wěčnym susodam - a njepřećelam najbóle imponujemy, zo wolimy do poslednjeho muža a jenak, a zamóžemy pozdźišo za naše prawo kamjeńtwjerde trumfy sadźeć, z pjasću hrozyć. (Ćišinski)

Čłowjek dyrbi wšelake srědki k ruce měć, zo by tym bjezbóžnym mužam imponował. (Ćišinski)

Tež sym wjesoły, zo sym so z někotrymi spisowaćelemi zeznał, wosebje z přećelniwym Vrchlickim, kotryz mi dawno hižo imponuje. (Ćišinski)

Jeho hobrska postawa a jeho njebojazne wustupowanje mi jara imponowaše. (Rozhlad 1995)

W běhu samych wójnskich prócowanjow na zakładźe konspiracije wutwori so diwersacija a samo partizanstwo, kiž z městnami naby imponowacy wuznam. (Rozhlad 1995)

Wón wuznamjenješe so z imponowacej wědu a wulkej kulturu kiž zwurazni wosebje w polemikach z ludźimi hinašich nahladow. (Rozhlad 1995)

W kónč- nym wotličenju přewahowaše wšak přez dirigat a ekspresiwne cyłkowne wjedźenje Judith Kubicec pozitiwny zaćišć, myto- wany z entuziastiskim přikle- skom imponowace wulkej ličbje posłucharjow. (Rozhlad 1994)

Ale jeli my njebudźemy imponować móc, štó dha nam za to rukuje, zo my tež tu njebudźemy wobhladowani skónčnje jako quantit\ negligeable? (Katolski Posoł 1912)

Wědomostny wukon knjeni profesorki Ewy RzetelskejeFeleszko je imponowacy: Wona je 11 knihow napisała (5 jako awtorka, 6 jako sobuawtorka) a wjace hač 200 nastawkow. (Rozhlad 1997)

Wona bě zaso ta praktiska a spěšna holca, kotraž jemu njesměrnje imponowaše. (Stachowa)

Přełožki

jendźelski: [1] impose němski: [1] imponieren