pozdychować
pozdychować
pozdychować(hornjoserbšćina)
wobdźěłać| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pozdychuju | pozdychujemoj | pozdychujemy |
| 2. | pozdychuješ | pozdychujetej (-taj) | pozdychujeće |
| 3. | pozdychuje | pozdychujetej | pozdychuja (pozdychuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | pozdychujo, pozdychujcy, pozdychowawši |
| prezensowy particip | pozdychowacy |
| preteritowy particip | pozdychowany |
| ł-forma | pozdychował, pozdychowała, pozdychowało, dual: pozdychowałoj, plural: pozdychowali (pozdychowałe) |
| werbalny substantiw | pozdychowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | pozdychowach | pozdychowachmoj | pozdychowachmy |
| 2. | pozdychowaše | pozdychowaštej | pozdychowašće |
| 3. | pozdychowaše | pozdychowaštej | pozdychowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | pozdychujmoj | pozdychujmy |
| 2. | pozdychuj | pozdychujtej (-taj) | pozdychujće |
| 3. | pozdychuj, njech pozdychuje | pozdychujtej (-taj) | njech pozdychuja (pozdychuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
po-z-dy-cho-wać
Wurjekowanje
- IPA: pɔzdɪʦhou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne pozdychowaše je 0x dokładźene, pozdychowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] pozdychnyć; zdychnyć
Přikłady:
- [1] W Božim mjenje zastara mać wšě swoje winowatosće a poruča swoje dźěći Božomu škitej, kaž nas to Radyserb tak rjenje wuči: W Božim mjenje Maćerka ćehnje Z dźěsćom prěni šulski puć, Ducy k njebju pozdychuje Bohu małke poručuje: "Knježe, ty je pěkne zwuč! (Katolski Posoł 1915)
- A hłuboko pozdychujo rjekny: "Je tola ćežko, o Marija, wo drastu a wšědnu cyrobu a hospodu so starać dyrbjeć, kaž my wbozy ćěkajo to činić dyrbimy. (Katolski Posoł 1914)
- A někotryžkuli z ćěsnosćeneje wutroby pozdychuje: Kak sym to zawinył? (Katolski Posoł 1917)
- Jeje muž sedźi mjez swojimi přećelemi a pozdychuje nimowólnje. (Stary zakoń 1973)
- Ty pak, syno, čiowječi, zdychuj, z rozbitymi bjedrami a w najhłubšej struchłosći pozdychuj před jich wočemi. (Stary zakoń 1973)
- Nětko so holčo za hałožku přima, čołmik zastaji, złaha pozdychuje. (Ćišinski)
- Njesłyšiš, kak frankske wjelki ruja a kak Serbja wbozy pozdychuja? (Ćišinski)
- A hłuboko pozdychujo rjekny: ,,Je tola ćežko, o Marija, wo drastu a wšědnu cyrobu a hospodu so starać dyrbjeć, kaž my wbozy ćěkajo to činić dyrbimy. (Radlubin)