Čerwjena cycawka
Čerwjena cycawka (Lamium purpureum) je rostlina ze swójby cycawkowych rostlinow (Lamiaceae).
Čerwjena cycawka ( Lamium purpureum) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Asteridy Euasteridy I | |
rjad: | (Lamiales) |
swójba: | Cycawkowe rostliny (Lamiaceae) |
podswójba: | (Lamioideae) |
ród: | Cycawka[1][2] (Lamium) |
družina: | Čerwjena cycawka |
wědomostne mjeno | |
Lamium purpureum | |
L. | |
Wopis
wobdźěłaćČerwjena cycawka je jednolětne trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 20 cm (wot 15 hač do 45 cm). Rostlina často je wioletnje přeběžana.
Stołpik je často wot deleka rozhałuzowany a štyrihranity.
Łopjena
wobdźěłaćŁopjena sedźa přez křiž přećiwostejne na stołpiku, su na spódku wutrobojte a tupje zubate a docpěwaja dołhosć wot 1 hač do 1,5 cm.
Kćenja
wobdźěłaćWona kćěje wot apryla hač do oktobra. Kćenja su róžojte a docpěwaja wulkosć wot 1 hač do 1,5 cm. Hornja hubka ma formu helma. Kćenja sedźa po šesćoch hač po šěsnaćoch w rozporach hornich łopjenow.
Rostlina rosće jara spěšnje a móže na lěto hač do štyri generacijow wupłodźować. Při přihódnych wuměnjenjach kćěje samo w zymje.
Stejnišćo
wobdźěłaćWona rosće na rolach, w zahrodach, we winicach, na smjećišćach, na pućach a w hlinjanych jamach. Preferuje čerstwe, wutkate pódy.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 63.
- ↑ W internetowym słowniku: Taubnessel
Žórła
wobdźěłać- GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, strona 136 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 90 (němsce)
- Kral, Jurij: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica serbska, Budyšin (1927)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
- Völkel, Pawoł: Hornjoserbsko-němski słownik, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin (1981)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)