Kitkaty rupik
Kitkaty rupik (Saxifraga paniculata) je rostlina ze swójby rupikowych rostlinow (Saxifragaceae).
Kitkaty rupik (Saxifraga paniculata) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Eudikotyledony Jadrowe eudikotyledony | |
rjad: | (Saxifragales) |
swójba: | Rupikowe rostliny (Saxifragaceae) |
ród: | Rupik[1][2] (Saxifraga) |
družina: | Kitkaty rupik |
wědomostne mjeno | |
Saxifraga paniculata | |
Mill. | |
Wopis
wobdźěłaćKitkaty rupik je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 10 hač 40 cm.
Łopjena
wobdźěłaćFajn zubate, módrozelene, jazykojte łopjena steja w rozeće a docpěwaja dołhosć wot 1 hač 3 (5) cm a su mjasno-kožojte.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot meje hač julija. Bohatokćenjowa pakić wobsteji z jednokćenjowych hač třikćenjowych hałužkow. Kćenja docpěwaja wulkosć wot 0,8 hač 1,5 cm.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće w skalnych škałbach, skalnych hłowach a skalnych trawnikach srjedźnych horinow a Alpow hač do wysokosćow wot 1300-3400 m. Preferuje suche, bazojte, zwjetša wapnite skalne pódy we słóncu abo w połsćinje.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina je w horinach Europy rozšěrjena.
Wužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 442.
- ↑ W internetowym słowniku: Steinbrech
Žórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 64 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 148 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)