Wódna škleńčica
| |
| Wódna škleńčica (Iris pseudacorus) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjad: | (Asparagales) |
| swójba: | Škleńčicowe rostliny (Iridaceae) |
| podswójba: | Iridoideae |
| tribus: | Irideae |
| ród: | Škleńčica[1][2] (Iris) |
| družina: | Wódna škleńčica |
| wědomostne mjeno | |
| Iris pseudacorus | |
| L. | |
Wódna škleńčica (Iris pseudacorus) je rostlina ze swójby škleńčicowych rostlinow (Iridaceae). Dalšej serbskej ludowej mjenje stej wódna dźiwja lilija a wódna łučna lilija.
Wopis
wobdźěłaćStejnišćo
wobdźěłaćRozšěrjenje
wobdźěłaćWužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1stronje 173, 504.
- ↑ W internetowym słowniku: Schwertlilie
Žórła
wobdźěłać- Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
wobdźěłać
Wódna škleńčica. W: FloraWeb.de. (němsce)