lěto

lěto

lěto (hornjoserbšćina)

substantiw, n

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	lěto	lěće	lěta
genitiw	lěta	lětow	lět (lětow)
datiw	lětu	lětomaj	lětam
akuzatiw	lěto	lěće	lěta
instrumental	pod lětom	pod lětomaj	pod lětami
lokatiw	na lěće	na lětomaj	na lětach

Ortografija

Dźělenje słowow: lě-to

Semantika

Woznamy:

[1] čas mjez prěnim januarom a jedynatřicetym decembrom

[2] 365 dnjow

[3] dołhi čas

Dalše wujasnjenja:

forma g.pl. "lětow" jewić so porědko hač do spočatka 20-teho lětstotka; dźensa so jenož hišće wužiwa we wobroće "do lětow přińć" (= stary bywać) a fakultatiwnje, ale idiomatisce we wjazbje "z lětow A do B".

Hyperonymy:

[1] čas

Wotwodźene wopřijeća:

nalěto, lěćo, lětny, lětuši, klětuši, klětu, lětstotk, lětdźesatk, lěttysac

Přełožki

čěski: [1] rok delnjoserbski: [1] lěto esperanto: [1] jaro hornjoserbski: [1] lěto italski: [1] anno jendźelski: [1] year łaćonski: [1] annum

litawski: [1] metai němski: [1] Jahr pólski: [1] rok ruski: [1] год (god) słowakski: [1] rok słowjenski: [1] godina