Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հասարակ

վանկեր՝ հա•սա•րակ

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն hasār:

սովորական, մյուսներից չտարբերվող՝ չջոկվող՝ աչքի չընկնող ◆ Հասարակ հագուստ։
պարզ, ոչ բարդ, դյուրամատչելի, հասկանալի ◆ Հասարակ խոսքեր։
ոչ դժվարին, ոչ բարդ ◆ Հասարակ գործ։
ոչ պերճ, ոչ շքեղ, անպաճույճ ◆ Հասարակ կահավորություն։
բացսիրտ, համեստ, ոչ ինքնահավան ◆ Հասարակ բնավորություն։
գռեհիկ, ոչ կիրթ, ոչ նրբաճաշակ ◆ Դիմացը կանգնած էր մի շատ հասարակ կին։ (Լ. Բուսենար)
(հնց․) ընդհանուր

հասարակ անուն
1. միևնույն տեսակին՝ սեռին և այլն պատկանող առարկաների և հասկացությունների ընդհանուր անվանումը (օրինակ՝ սեղան, գաղափար և այլն)
2. հատուկ անուն, որ գործածվում է որպես հատկության՝ վարքագծի՝ երևույթի և այլնի տիպականացված անվանում (օրինակ՝ Հուդա, Բոնապարտ և այլն)
հասարակ բայ (քրկն․) - միևնույն ձևով թե՛ ներգործական, թե՛ կրավորական սեռի իմաստ արտահայտող բայ
հասարակ գոյական անուն (քրկն․)
1. միևնույն տեսակին՝ սեռին և այլն պատկանող առարկաների և հասկացությունների ընդհանուր անվանումը (օրինակ՝ սեղան, գաղափար և այլն)
2. հատուկ անուն, որ գործածվում է որպես հատկության՝ վարքագծի՝ երևույթի և այլնի տիպականացված անվանում (օրինակ՝ Հուդա, Բոնապարտ և այլն)
հասարակ օր - լի օր, աշխատանքային օր

Բաղադրյալ բառեր
հասարակաբանություն հասարակաբար հասարակաբարո հասարակագետ հասարակագիտական հասարակագիտություն հասարակախումբ հասարակած հասարակածային հասարակական հասարակականալ հասարակականացնել հասարակականորեն հասարակականություն հասարակակարգ հասարակային հասարակայնանալ հասարակայնացնել հասարակայնացում հասարակայնորեն հասարակայնություն հասարականալ հասարակաշերտ հասարակապես հասարակապետական հասարակապետություն հասարակասեր հասարակաստեղծ հասարակարգ հասարակարգային հասարակաց հասարակացնել հասարակացվել հասարակացում հասարակորեն հասարակություն հասարակօրենք

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ ordinary, simple, common, humble, appellative, artless գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ простой (ru) ‎(prostoj), заурядный (ru) ‎(zaurjadnyj), ординарный (ru) ‎(ordinarnyj), нарицательный (ru) ‎(naricatelʹnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։