հնոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hnɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հ(ը)•նոց
հնոց1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
խմբագրել- վառարան՝ զանազան մետաղներ բարձր ջերմությամբ շիկացնելու միջոցով մշակելու համար, բով, քուրա ◆ Մի անկյունում, հնոցի մեջ, ծխում է մշտական կրակը։ (Րաֆֆի)
- (փխբ․) շատ շոգ տեղ
- (հնց․) խարույկ
- (փխբ․) բուռն զգացմունք, կրակ, հրդեհ ◆ Սիրո հնոց, կրակ ու բոց, էնպես աչքեր թե ժպտան։ Հովհաննես Թումանյան
- (աստղգ․) երկնամարի հարավային կիսագնդի համաստեղությունններից մեկը
Հոմանիշներ
խմբագրել- բով, քուրա, հնոցարան, հնոցավառարան, կրակարան, հալոց, հնոցաբով, հնոցաբովք, երկաթահալոց
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
հնոց 2
խմբագրելԱծական
խմբագրել- (հին բառի գրաբարյան սեռական հոլովաձևը) հներին՝ նախնիներին հատուկ, նախնիների ◆ Բարձր է հնոց աշխարհն հայոց ու Մասիսը երկնադետ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Խոլ-խոլ հսկաներ հնոց աշխարհի փախցրին-բերին անառիկ Լոռի։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
 |
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Հնոց: |